اثرات زیرکشندگی حشره کش های ایمیداکلوپرید و پیریمیکارب روی رفتار جهت یابی زنبور Aphidius matricariae Haliday (Hym.: Braconidae) در شرایط آزمایشگاهی

ایمیداکلوپرید و پیریمیکارب از جمله حشره کش های رایج برای کنترل شته جالیزAphis gossypii Glover در مزارع و گلخانه ها در ایران هستند. زنبور پارازیتوئید Aphidius matricariae Haliday نیز یکی از پارازیتوئیدهای مهم شته جالیز محسوب می شود. اثرات زیرکشندگی حشره کش های مذکور روی رفتار جهت یابی زنبور A. matricariae به بوی گیاه، شته میزبان و حشره کش ها با استفاده از دستگاه الفکتومتر بررسی گردید. برای انجام آزمایش های الفکتومتری از غلظت های 3/0 و 2/4 پی پی ام (LC25) به ترتیب برای حشره کش های ایمیداکلوپرید و پیریمیکارب استفاده شد. ماده های زنبور پارازیتوئید به مدت 24 ساعت در معرض بقایای خشک حشره کش ها در استوانه های شیشه ای قرار گرفتند. زنبورهای زنده مانده که حداکثر سه روز عمر داشتند، برای انجام آزمایش های جهت یابی مورد استفاده قرار گرفتند. نتایج نشان دادند که قرار گرفتن در معرض بقایای حشره کش های ایمیداکلوپرید و پیریمیکارب هیچ تاثیری روی عکس العمل جهت-یابی پارازیتوئیدها به سمت بوی برگ های آلوده به شته نداشت در حالی که روی عکس العمل آنها به سمت برگ های بدون شته ی آلوده به عسلک اثر داشت. در تمام آزمایش ها، زمان های دسترسی به تیمارها در پارازیتوئیدهایی که در معرض باقیمانده حشره کش ایمیداکلوپرید قرار گرفته بودند، به طور معنی داری بیشتر از تیمار شاهد بودند.