بررسی رابطه بین HBV-DNA و HBeAg و آنزیم های کبدی در نزد بیماران مبتلا به هپاتیت B مزمن

ویروس هپاتیت B یکی از مشکلات بزرگ بهداشتی است که شیوع آن در جوامع مختلف متفاوت گزارش شده است و بیش از350 میلیون نفر از افراد در دنیا به این ویروس آلوده می باشند. تظاهرات بالینی عفونت هپاتیت B طیف وسیعی دارد و عوارض طولانی مدت آن به سیروز کبدی و هپاتوسلولار کارسینوما می انجامد و هر ساله بین 5/0 تا 2/1 میلیون نفر در اثر این بیماری جان خود را از دست می دهند. با تشخیص به موقع و مداخله درمانی صحیح تا حدی می توان از بروز این عوارض جلوگیری به عمل آورد. لذا در این تحقیق غلظت ویروسی، میزان سطح آنزیم های کبدی و مثبت یا منفی بودن HBeAg در بیماران مبتلا به هپاتیتB مزمن بررسی شد.
این مطالعه از نوع توصیفی- مقطعی بوده که بر روی 146 بیمار مبتلا به هپاتیتB مزمن که در طی سال های 88-1386 به مرکز آموزشی- درمانی رازی قائم شهر مراجعه نمودند و جهت تشخیص HBV-DNA، HBeAg و آنزیم های کبدی مورد بررسی قرار گرفتند، انجام شد. پس از نمونه برداری و جداسازی سرم از خون افراد مبتلا به هپاتیت B، با استفاده از کیت مخصوص استخراج ژنوم ویروسی از سرم افراد جداسازی و مقدار DNA ویروسی توسط اسپکتوفتومتر تعیین شد. سپس با استفاده از کیت HBV RG (از شرکت نوین ژن) که حاوی پرایمرها و پروب اختصاصی می باشد تست Real Time PCR انجام شد. گردآوری اطلاعات از نتایج حاصل از بازخوانی پرونده بیماران انجام گرفت سپس داده ها با استفاده از آزمون های آماری مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.
از مجموع 146 بیمار مورد مطالعه 94 نفر HBeAg منفی و 52 نفر HBeAg مثبت بودند. در این مطالعه هیچ همبستگی بین سطح HBV-DNA و AST مشاهده نشد ولی بین سطح HBV-DNA و آنزیم ALT همبستگی معنی داری دیده شد.
آنزیم ALT حتی در مراحلی از بیماری که HBeAg منفی باشد و بیماری مخفی وجود داشته باشد می تواند نشانگر مناسبی از شدت درگیری کبد باشد لذا با تعیین سطح سرمی ALT و HBV-DNA در این بیماران تا قبل از پیشرفت آسیب کبدی به سمت سیروز می توان سریعا درمان ضد ویروسی را شروع کرد.