مطالعه سطح پرتوزایی طبیعی فضای بسته استان همدان در سال 1391

بشر همواره تحت تابش پرتوهای یونیزان محیطی قرار دارد و بنابراین اندازه گیری تابش زمینه طبیعی از اهمیت ویژه ای برخوردار است. این تابش ها در برخورد با بدن انسان اثرهای زیان باری را به جای می گذارند که شدت این آسیب ها به میزان تابش ها بستگی دارد. در این مطالعه میزان دوز معادل زمینه طبیعی ناشی از پرتوهای گاما در فضای بسته استان همدان با استفاده از سروی متر RDS-110 اندازه گیری شده است.
برای تعیین آهنگ دوز در فضای بسته در هر کدام از شهرستان های استان همدان چهار ایستگاه در امتداد چهار جهت جغرافیایی اصلی و یک نقطه نیز در مرکز شهرستان انتخاب شد. با توجه به تعداد خانوار هر شهرستان، در هر یک از مناطق پنج گانه تعدادی منزل به صورت تصادفی انتخاب گردید و با استفاده از سروی متر RDS-110 آهنگ دوز طبیعی زمینه در فضای بسته اندازه گیری شد.
در بین شهرستان های استان همدان، رزن با مقدار mSv 079/0±41/1و اسدآباد با مقدار mSv044/0± 955/0 به ترتیب بیش ترین و کم ترین میانگین دوز معادل سالانه اندازه گیری شده ناشی از پرتوزایی طبیعی فضای بسته (پرتوهای γ) را به خود اختصاص دادند. مقدار میانگین دوز معادل سالانه ناشی از پرتوزایی طبیعی فضای بسته در کل استان همدان برابر با mSv070/0±20/1 می باشد. بیشترین میزان میانگین دوز ناشی از پرتوزایی طبیعی γ در فضای بسته در بین ساختمان های با عمر بیش تر و کم تر از 25 سال به ترتیب برابر با mSv219/0±42/1 و mSv149/0±44/1 بود.
با توجه به نتایج به دست آمده از این مطالعه، میانگین دوز زمینه طبیعی سالانه ناشی از پرتوهای γ از میانگین توصیه شده در گزارش UNSCEAR (mSv 5/0) تجاوز نموده است و به همین دلیل نیاز به مطالعات بیشتر به منظور اندازه گیری پرتوزایی طبیعی داخلی (تنفس و خوراکی) و در نتیجه تعیین پرتوزایی طبیعی کل در استان ضروری می باشد.