بررسی پتانسیل خورندگی و رسوب گذاری منابع آب شرب شهر یاسوج در سال 1390

خوردگی به شکل واکنش فیزیکی، شیمیایی متقابل بین فلز و محیط اطرافش می باشد و نتیجه اش تغییر در کیفیت آب می باشد. خورندگی باعث حل شدن لوله شده، که باعث ورود آلاینده ها به آب می شود. هدف از این تحقیق تعیین پتانسیل خورندگی و رسوب گذاری آب شرب شهر یاسوج در سال 1390 بود. این مطالعه از نوع توصیفی، مقطعی بود. آزمایشات در شرکت آب و فاضلاب یاسوج و بر اساس روش های استاندارد جهت انجام آزمایشات آب و فاضلاب انجام گرفت. نتایج آزمایشات با استفاده از نرم افزارهای اکسل و آنالیزکننده پایداری آب مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. و نتایج با استانداردهای ملی و بین المللی مقایسه شد. نتایج این بررسی نشان داد که مقدار کلسیم و جامدات محلول در محدوده استانداردهای ایران و WHO نمی باشند. میزان شاخص لانژلیه در تابستان بین 91/0- تا 43/0- و در زمستان 66/0- تا 25/0- بود. میانگین شاخص رایزنر در تابستان و زمستان به ترتیب 23/0±61/8 و 07/0±48/8 بود. متوسط شاخص های تهاجم، پوکوریوس و لارسون به ترتیب 58/11، 13/8 و 29/0 بود که نشان می دهد بیشتر آبها تمایل به رسوب گذاری ندارند و خوردگی ملایمی دارند. نتایج نشان داد که منابع تامین آب شرب شهر یاسوج تا حدودی تمایل به خوردگی دارد. بنابراین پیشنهاد می شود کنترل کیفیت آب صورت گیرد. همچنین خطوط لوله آب باید با روش های پیشگیری از خورندگی محافظت شوند.