بررسی همبستگی HbA1C با فاکتورهای خطر پروفایل لیپیدی در بیماران دیابتی نوع دو

امروزه ارزیابی طولانی مدت قند خون در بیماران دیابتی به وسیله سنجش هموگلوبین گلیکوزیله(HbA1C) صورت می گیرد. از جمله علل مرگ در دیابتی ها بیماری های قلبی- عروقی است که افزایش لیپید های خون و تصلب شرایین از علل عمده ایجاد این بیماری ها می باشد. هدف این تحقیق بررسی ارتباط HBA1C با فاکتور های خطر ساز لیپید های خون می باشد.

این پژوهش توصیفی - مقطعی بر روی پرونده 173 بیمار مبتلا به دیابت نوع دو (132: زن و 41: مرد) با متوسط سن 11± 8/51 سال که باروش نمونه گیری غیر احتمالی مبتنی بر هدف انتخاب شده بودند. میزان HbA1C و پروفایل لیپیدی به ترتیب با روش کروماتوگرافی ستونی و آنزیمی در آزمایشگاه تعیین گردید. مقادیر نسبت LDL-C/HDL-C، فاکتور خطر (TCH/HDL-C) و شاخص آتروژنیسیته پلاسما یا AIP (Log TG/HDL-C) نیز محاسبه گردید. داده ها با نرم افزار آماری SPSSver 16 مورد بررسی قرار گرفت.

سطح TG به طور معتی داری در مردان بیشتر و سطح HDL-C به طور معنی داری در زنان بیشتر بود. میزان HbA1C همبستگی مستقیم معناداری با TCH، TG، AIP، LDL-C و نسبت خطر نشان داد ولی همبستگی معناداری میان سن، نسبت LDL-C/HDL-C و HDL-C با میزان HbA1C یافت نشد.

نتایج نشان می دهد که میزان HBA1C نه تنها می تواند به عنوان یک شاخص کنترل دراز مدت قند خون بکار رود بلکه می تواند به عنوان یک عامل هشدار دهنده نسبت به عوارض قلبی - عروقی و اختلالات لیپیدمی در بیماران دیابتی در نظر گرفته شود.