مولفه های تاثیرگذار بر تدوین الگوی اسلامی- ایرانی پیشرفت با توجه به تجربیات دوران دفاع مقدس

با گذشت 32 سال از پیروزی انقلاب اسلامی و گذر از دوره های گوناگون جنگ، بازسازی اقتصادی و تثبیت نظام جمهوری اسلامی، هم اکنون مساله ی مهم و کلان کشور اندیشیدن در مورد الگوی توسعه و مدل حرکت به سمت جلو و نیل به پیشرفت و تعالی می باشد. بر اساس هدف گذاری سند چشم انداز 20 ساله کشور که در سال 1384 به تصویب رسیده است، جمهوری اسلامی ایران باید ظرف مدت 20 سال و در سال 1404 به جایگاه اول اقتصادی- علمی کشورهای منطقه دست یابد (متن مصوب سند چشم انداز 20 ساله). تاکنون حدود 6 سال از زمان تصویب این سند بالادستی و مهم که بنابر نظر کارشناسان از لحاظ اجرایی دست یافتنی است، گذشته و ایران در بعضی از حوزه ها و مولفه های پیشرفت با توجه به شاخص های مربوطه به هر بخش عملکرد قابل قبولی نداشته است. این در حالی است که در این سال ها بعضی از کشورهای منطقه ی خاورمیانه و جنوب غرب آسیا، توسعه ی شتابان و چشم گیری را پشت سر گذاشته و در بسیاری از حوزه ها از جمله، رفاه شهروندان و پیشرفت اقتصادی از ایران جلو افتاده اند. بنابراین، جبران دور شدن از اهداف سند چشم انداز و نیز فائق آمدن بر عقب ماندگی تاریخی، همت و تلاش مضاعفی را از سوی آحاد ملت و نیز دستگاه های دولتی می طلبد. تدوین الگوی بومی پیشرفت کشور که چگونگی نیل به آن را توصیف می نماید، می تواند تمام ظرفیت ها و توانمندی های ملی را به سوی این هدف اصلی و مهم سوق دهد. این مقاله با عنایت به تجربیات موفق دوران جنگ تحمیلی، مولفه ها و عواملی که می تواند در تدوین الگوی اسلامی- ایرانی پیشرفت مورد توجه و تاکید قرار گیرد را بر می شمرد.