بررسی ارتباط انعطاف پذیری ران و مچ پا با کنترل پوسچرال سالمندان

زمین خوردن در سالمندان، مشکل شایعی است. تحقیقات نشان می دهد اختلال تعادل و کنترل پاسچرال نقش عمده ای در زمین خوردن سالمندان دارد. ارتباط مثبتی بین انعطاف پذیری هیپ و مچ پا با شیوع زمین خوردن پیشنهاد شده است. هدف از انجام این مطالعه این است که تعیین نماید ایا ارتباطی بین انعطاف پذیری هیپ و مچ پا با کنترل پاسچرال وجود دارد.
در یک پژوهش مقطعی 30 سالمند(22 مرد و 8 زن) با میانگین سنی 7±71 سال شرکت داشتند. میزان نمره آزمون برگ و دامنه حرکتی دورسی فلکشن مچ پا، اکستنشن غیر فعال ران و طول عضله ایلیوپسواس در آنها اندازه گیری شد و رابطه بین آن بررسی گردید.
یافته ها نشان داد که ارتباط بین دامنه حرکتی دورسی فلکشن مچ پا، اکستنشن غیر فعال ران و طول عضله ایلیوپسواس و تعادل بر اساس آزمون پیرسون مستقیم و معنی دار (05/0>P) بود. رابطه ای بین سن و تعادل دیده نشد ولی تعادل در مردان بهتر از زنان بود.
به نظر می رسد که بین انعطاف پذیری مفاصل ران و مچ پا و تعادل سالمندان ارتباط وجود دارد و این شاخص می تواند به عنوانی معیاری برای پیش بینی زمین خوردن در سالمندان استفاده گردد.