بررسی تاثیر تمرینات ثباتی فشرده و تحت نظر ستون فقرات روی علائم بالینی، دامنه حرکتی و استقامت عضلات ستون فقرات در زنان مبتلا به کمر درد مزمن غیر اختصاصی

بررسی تاثیر تمرینات ثباتی روی علائم بالینی، دامنه حرکتی و استقامت عضلات ستون فقرات مبتلا به کمردرد مزمن.
بیماران به صورت غیر احتمالی ساده، در دو گروه مداخله (تعداد:18، سن:88/25 ± 4/8 و وزن: 57 ± 6/8) و گروه کنترل (تعداد=:17، سن: 23/25 ± 9/8 وزن: 94/58 ± 5/10) قرار گرفتند. تمامی بیماران در گروه مداخله تمرینات ثباتی را به صورت روزانه، تحت نظر و به مدت ده روز انجام دادند. استقامت عضلات فلکسور، اکستنسور و چرخاننده تنه، کوادراتوس و مولتی فیدوس کمر با آزمون های بالینی، دامنه حرکتی خم شدن کمر با آزمون شوبر و درد با مقیاس دیداری آنالوگ مورد ارزیابی قبل و بعد از درمان قرار گرفت. برای بررسی نرمال بودن توزیع داده ها از آزمون آماری K-S و از آزمون تی زوجی برای مقایسه قبل و بعد از درمان و از آزمون ANOVA جهت مقایسه گروه های مورد نظر در سطح معناداری05/0≥ α استفاده شد.
متغیرهای کیفی، زمینه ای و کمی قبل از درمان بین دو گروه مورد مطالعه اختلاف معنی داری را نشان ندادند. نتایج نشان داد که به دنبال انجام تمرینات ثباتی تحت نظر به مدت ده روز، استقامت عضلات کوادراتوس و مولتی فیدوس کمر در دو طرف و شدت درد اختلاف معنی داری را در گروه مداخله نشان دادند. از طرفی متغیرهای استقامت عضلات مولتی فیدوس کمر در دو طرف و شدت درد در دو گروه بعد از درمان تفاوت معنی داری را نشان دادند (05/0p<). سایر متغیر ها در گروه مداخله و نیز در گروه کنترل تغییرات معنی داری را نشان ندادند.
تمرینات ثباتی تحت نظر به مدت ده روز ممکن است روی کاهش درد و افزایش عملکرد عضلات تونیک ستون فقرات در بیماران زن مبتلا به کمردرد مزمن موثر باشد.