بررسی تاثیر آموزش مراقبت از دست ها بر اختلالات عملکردی آن ها در بیماران مبتلا به سوختگی دست بستری در بیمارستان شهید مطهری شهر تهران

سوختگی دست ها عاملی شایع و قابل ملاحظه در ایجاد ناتوانی های مزمن می باشد چرا که اغلب باعث بروز اختلالات عملکردی چون اشکال در انجام حرکات طبیعی و اختلال در محدوده حرکات طبیعی دست می شود. این مطالعه با هدف بررسی تاثیر آموزش مراقبت از دست ها بر اختلالات عملکردی آن ها در بیماران مبتلا به سوختگی دست انجام شده است.

این پژوهش یک تحقیق تجربی(کارآزمایی بالینی) است، عامل مداخله آن آموزش مراقبت از دست و دارای گروه آزمون و شاهد می باشد که به صورت تصادفی و به تعداد 60 نمونه انتخاب شدند. نمونه های پژوهش کلیه مبتلایان به سوختگی درجه دو و سه در سطح دست ها با درصد سوختگی کلی (45%) می باشند که تحت اجرای برنامه طراحی شده در زمینه مراقبت از دست های مبتلا به سوختگی قرار گرفتند. ابزار گردآوری اطلاعات در این پژوهش مشتمل بر یک چک لیست مشاهده ای مربوط به تعیین عملکرد طبیعی انگشتان و مچ دست ها و یک پرسشنامه در مورد اطلاعات دموگرافیک بیماران می باشد. تجزیه و تحلیل اطلاعات با استفاده از برنامه SPSS تحت برنامه ویندوز انجام شد.

آزمون آماری یو من ویتنی در سطح معنی داری 5درصد نشان داد اجرای برنامه آموزشی مراقبت از دست سوخته بر عملکرد دست ها در زمینه توانایی نوشتن، بلند کردن لیوان،غذا خوردن به وسیله قاشق، چیدن روی هم قوطی های کبریت، جابجا کردن لیوان پر از آب، و چیدن مکعب ها بر روی هم موثر است. ولی از نظر توانایی برگرداندن لیوان اختلاف آماری معنی دار بین دو گروه شاهد و آزمون مشاهده نشد.

آموزش مدون مراقبت از دست ها و اجرای آن بر عملکرد دست سوخته در بیماران مبتلا به سوختگی موثر است و لازم است پرستاران در مراقبت از این بیماران به این امر توجه بیشتری نمایند.