بررسی اثربخشی دوره های آموزشی ضمن خدمت پرستاران در مراکز درمانی وابسته به سازمان تامین اجتماعی (مطالعه موردی: بیمارستان های استاد عالی نسب و 29 بهمن تبریز)

پیشرفت و توسعه سازمان ها و موسسات در گرو ارتقای سطح دانش، مهارت، رفتار و بینش منابع انسانی است. بر همین اساس، اکثر سازمان ها، دوره های آموزشی برای کارکنان خود برگزار می کنند. هدف اصلی تحقیق حاضر، حصول نتایجی برای ارتقاء کیفیت و کمیت دوره های آموزشی تخصصی و نهایتا افزایش میزان اثربخشی این دوره ها می باشد.
این تحقیق یک مطالعه توصیفی است. جامعه آماری شامل کارشناسان پرستاری بیمارستان های وابسته به سازمان تامین اجتماعی در شهر تبریز است که شامل بیمارستان های استاد عالی نسب و 29 بهمن می باشند. روش تحقیق ترکیبی (کمی کیفی) انتخاب گردید. در این تحقیق از پرسشنامه محقق ساخته استفاده شده که روایی آن از طریق پیش آزمون، بررسی و تایید گردید. برای تکمیل و تصحیح یافته های پرسشنامه از روش مصاحبه استفاده شد و نهایتا با استناد به بررسی اسناد و مدارک در دو جهت اطمینان و کاربردی تر شدن یافته های تحقیق بهره گرفتیم.
یافته های این تحقیق نشان می دهد که عدم نیازسنجی صحیح باعث همپوشانی کم برنامه های آموزشی با نیازهای آموزشی پرستاران گردیده و باعث کاهش اثربخشی دوره های آموزشی شده است ولی در مواردی که برنامه آموزشی هماهنگ با نیازهای آموزشی پرستاران بوده است، تطابق نیاز با محتوای آموزشی وجود داشته و اثربخشی افزایش یافته است.