اثر آوای قرآن طی یک جلسه تمرین بیشینه روی کورتیزول،ACTH و برخی فاکتورهای روانشناختی زنان جوان ورزشکار

قرآن کریم، معجزه ی بزرگ حضرت ختمی مرتبت گنجی است که با ظهور اسلام بر ایشان نازل و با گذر زمان مطالب شگفت و تازه ای از آن کشف شده است. هدف از این پژوهش، بررسی اثر آوای قرآن طی یک جلسه تمرین بیشینه روی کورتیزول،ACTH و برخی فاکتورهای روانشناختی زنان جوان ورزشکار بود.
24 دانشجوی زن ورزشکار با میانگین سنی 1/2± 88/21 سال و قد 8/9 ± 87/163 سانتی متر و وزن32/5± 08/57 کیلوگرم به صورت در دسترس انتخاب و به طور تصادفی در دوگروه 12 نفری کنترل و تجربی (آوای قرآن) تقسیم بندی شدند. نمونه های خونی برای سنجش کورتیزول و ACTH قبل و بعد از اجرای تست بروس جمع آوری و میزان درک فشار هر سه دقیقه یک بار براساس مقیاس بورگ و همچنین میزان اضطراب با استفاده از پرسشنامه ی سنجش اضطراب بک (BAI) قبل و بعد از آزمون سنجیده شد.
مقادیر پیش آزمون ACTH در گروه کنترل 04/5± 816/23 و درگروه تجربی 02/6±250/29 پیکو گرم در میلی لیتر بود که در پس آزمون به 1/4± 9/24 در گروه کنترل و 2/3±3/20 پیکو گرم در میلی لیتر در گروه تجربی رسید. کاهش این مقادیر در گروه تجربی از لحاظ آماری معنا دار بود (024/0=P). همچنین مقدار کورتیزول گروه کنترل در پیش آزمون 03/4±583/15 و گروه تجربی 8/3± 7/14 نانو مول بود که به 02/3± 308/17 در گروه کنترل و 04/2±4/13 نانو مول در گروه تجربی رسید. کاهش کورتیزول گروه آوای قرآن حایز اهمیت بود اما به نظر می رسد از لحاظ آماری معنادار نباشد. زمان رسیدن به واماندگی گروه آوای قران 92/593 ثانیه و گروه کنترل 25/564 ثانیه بود. البته افزایش این مقادیر در گروه تجربی از لحاظ آماری معنادار نبود (531/0=P). میانگین درک فشار گروه آوای قرآن در چهار مرحله ی تمرین 12/12 و در گروه کنترل 97/11بود که در مجموع تفاوتی در درک فشار دو گروه دیده نشد.
نتیجه اینکه آوای قرآن می تواند موجب کاهش ACTH ناشی از استرس تمرین شده، احتمالا اثرات مضر افزایش اضطراب و به دنبال آن کورتیزول گردد.