تاثیر رایحه درمانی بر تغییرات همودینامیک بیماران تحت آنژیوگرافی عروق کرونر

اضطراب بر روی واکنش های فیزیولوژیک مددجو تاثیر گذاشته، مددجو را در اتاق آنژیوگرافی در معرض خطر قرار می دهد. این پژوهش با هدف تعیین تاثیر رایحه درمانی بر تغییرات همودینامیک بیماران تحت آنژیوگرافی عروق کرونر انجام شد.
این کارآزمایی بالینی به روش نمونه گیری مبتنی بر هدف بر روی 96 مددجوی بستری جهت آنژیوگرافی عروق کرونر در بیمارستان فاطمه الزهرای (س) ساری انجام گرفت. افراد به صورت تصادفی به دو گروه تقسیم شدند که در حین مطالعه 5 نمونه ریزش داشتیم و در نهایت گروه شاهد 46 نفر و مداخله 45 نفر را شامل شدند. دو گروه از نظر جنس، تاهل، سطح تحصیلات، سابقه بیماری، سن و داشتن بیمه درمانی با هم یکسان بودند. ابزار گردآوری داده ها شامل دو بخش پرسش نامه (اطلاعات دموگرافیک و برگه ثبت متغیرهای همودینامیک) و ابزار (دستگاه فشارسنج و ساعت ثانیه شمار) بود که توسط هر دو گروه قبل و بعد از رایحه درمانی تکمیل شد. داده ها با استفاده از آزمون های آماری 2χ و t و آنالیز واریانس اندازه های تکراری تحلیل شد.
متغیرهای فشار خون سیتولیک، تعداد نبض و تعداد تنفس بعد از آنژیوگرافی نسبت به قبل از آن در گروه مورد از نظر آماری کاهش معنی داری نسبت به گروه شاهد نشان داد. با وجودی که سایر متغیرها در مراحل مختلف اندازه گیری، از نظر آماری اختلاف معنی داری را در بین دو گروه نشان نداد، اما از نظر بالینی اغلب متغیرها در گروه مورد نسبت به گروه شاهد وضعیت مطلوب تری را نشان دادند.
با توجه به نتایج این مطالعه می توان پیشنهاد کرد که در موقعیت های اضطراب آور، نظیر تکنیک های تشخیصی، از رایحه درمانی برای ثبات علایم حیاتی استفاده شود.