مقایسه اثرات روش های آب درمانی، تن آرامی و تمرینات مکنزی در بهبود کمردرد مزمن ورزشکاران

هدف از پژوهش حاضر مقایسه اثرات روش های آب درمانی، تن آرامی و تمرینات مکنزی در بهبود کمردرد مزمن ورزشکاران بود.
جامعه آماری این پژوهش را ورزشکاران مبتلا به کمردرد مزمن تشکیل می دادند که به صورت هدفدار نمونه ای 40 نفره با میانگین سنی 6/3 ± 25/32 سال در رشته های دو و میدانی، والیبال، کشتی، بدمینتون و وزنه برداری در سطح قهرمانی با سابقه بیش از شش ماه درد انتخاب شدند. آزمودنی ها به صورت تصادفی به 4 گروه 10 نفره (آب درمانی، تن آرامی، تمرینات مکنزی و کنترل) تقسیم شدند. پروتکل اجرا شده شامل 8 هفته تمرین، سه جلسه در هفته و هر جلسه حدود یک ساعت بود. برنامه های درمانی شامل آب درمانی، تمرینات مکنزی و تن آرامی عضلانی پیشرونده بود و ابزار مورد استفاده برای سنجش، پرسشنامه درد مک گیل و پرسشنامه ناتوانی اسوستری بود. تجزیه و تحلیل آماری با استفاده از نرم افزار SPSS نسخه 17 و روش آماری تی همبسته و آزمون تحلیل واریانس یک طرفه (آزمون تعقیبی توکی) انجام شد (05/0 > Ρ).
نتایج این پژوهش نشان داد که روش های مورد مطالعه به طور معنی داری (05/0 ˂Ρ) باعث کاهش درد و بهبود عملکرد نسبت به پیش آزمون و گروه کنترل شد اما بین روش های مورد مطالعه تفاوت معنی داری وجود نداشت و تقریبا میزان اثرگذاری آنها یکسان بود.
روش های درمانی استفاده شده در بهبود کمر درد مفید بوده و ضعف و ناتوانی را کاهش می بخش ن دو در بین میزان اثرگذاری آنها تفاوت معنی دار وجود ندارد.