اپیدمیولوژی خودکشی و عوامل مرتبط با آن در شهرستان لردگان در طی سال های 1390- 1380

خودکشی یکی از مشکلات بهداشتی و آسیب های اجتماعی است که عوامل خطرساز متعددی در وقوع آن نقش دارند. این مطالعه با هدف شناسایی این عوامل برای مداخله و پیشگیری موثر در جامعه مورد پژوهش اجرا شده است.
در این مطالعه توصیفی- تحلیلی، 233 مورد اقدام به خودکشی که در محدوده سال های 1390-1380 در شهرستان لردگان اتفاق افتاده بود مورد مطالعه قرار گرفت. اطلاعات لازم با استفاده از فرم هایی که به همین منظور تهیه شده بود جمع آوری گردید. داده ها با استفاده از آزمون های آماری مجذور کای، ضریب همبستگی فی و دقیق فیشر در نرم افزار SPSS مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند.
از 233 مورد اقدام به خودکشی، 6/77% در گروه سنی 34- 15 سال، 8/64% در زنان، 5/54% در مجردها، 2/36% در افراد دارای تحصیلات ابتدایی، 5/75% در ساکنین روستاها و 8/34% خودکشی منجر به فوت گزارش شد. بیشترین روش استفاده شده جهت اقدام به خودکشی، مصرف دارو با 6/47%، بیشترین علت اقدام به خودکشی (2/62%) اختلافات خانوادگی و بیشترین میزان خودکشی موفق (8/28%)، در فصل پائیز بوده است. بین نتیجه خودکشی با طریقه عمل (001/0=P)، با فصل های سال (002/0=P) و اقدام به خودکشی با جنس (001/0=P) ارتباط معنی داری وجود داشت؛ ولی بین نتیجه خودکشی با سایر عوامل ارتباط معنی داری یافت نشد (05/0>P).
با توجه به اینکه اقدم به خودکشی در گروه جوانان، زنان متاهل، مردان مجرد، روستائیان و افراد با سطح تحصیلات ابتدایی، بیشتر از سایرگروه ها اتفاق می افتد لازم است در الویت اول، اقدامات پیشگیری کننده توسط متخصصین در مورد این گروه ها پیش بینی و اجرا شود.