بررسی خاصیت تهاجمی سلولی سروتیپ های شیگلا جدا شده از بیماران مبتلا به اسهال در کشت سلولی HEp-2

اسهال یکی از مهمترین علل مرگ و میر کودکان در کشورهای در حال توسعه است. بیماری های روده ای سالانه سبب مرگ بسیاری از کودکان زیر 5 سال می گردند. یکی از روش هایی که امکان بررسی خاصیت تهاجمی باکتری ها را می دهد، استفاده از کشت سلول است. هدف از این مطالعه بررسی خاصیت تهاجمی تعدادی از سویه های جنس شیگلا با استفاده از کشت سلولی HEp-2 بوده است.
در این مطالعه توصیفی تحلیلی، سوآپ رکتال های تهیه شده از 280 بیمار مبتلا به اسهال (140 بیمار با اسهال خونی و 140 بیمار با اسهال آبکی به عنوان گروه مقایسه) مراجعه کننده به بیمارستان های امام خمینی و مرکز طبی کودکان، قبل از دریافت آنتی بیوتیک و 140 نمونه از افراد سالم به عنوان گروه شاهد مورد بررسی قرار گرفتند. نمونه ها در محیط های افتراقی و انتخابی هکتون و XLD آگار تلقیح و پس از 24 ساعت انکوباسیون در 37 درجه سانتی گراد، از نظر مورفولوژی بررسی و با استفاده از تست های بیوشیمیایی شناسایی شدند. برای بررسی خاصیت تهاجمی شیگلا در کشت سلولی HEp-2علاوه بر ایزوله های آن، از 20 سوش کلکسیون نیز استفاده گردید. همچنین الگوی مقاومت آنتی بیوتیکی آن ها طبق دستورالعمل CLSI انجام شد.
36 سوش شیگلا (6/8%)، از نمونه های مورد بررسی جدا گردید. بیشترین گونه جدا شده از بیماران، Shigella flexneri با 16 ایزوله بود. بررسی بر روی کشت سلولی HEp-2 نیز نشان داد که تنها 14 سوش شیگلا (9 ایزوله و 5 کلکسیون) خاصیت تهاجمی داشتند.
نتایج بدست آمده نشان می دهد اولا تمامی ایزوله های شیگلا برخلاف انتظار قابلیت حمله و تهاجم به سلول های اپتلییال روده را ندارند؛ ثانیا تهاجم یک صفت ثابتی است که در اثر زمان از بین نمی رود.