تربیت دینی و تاثیر آن بر اقتصاد مقاومتی

بین آرمان های دینی و اقتصادی در مکتب اسلام تعامل و هماهنگی کاملی وجود دارد، تا جایی که اسلام، اقتصاد را وسیله ای جهت رشد و تعالی انسان می بیند. از این رو، در فرهنگ اقتصادی اسلام، اهتمام به علم و دانش و نوآوری، ترغیب به کار، اهمیت دادن به وجدان کاری، اتقان و انضباط در کار و عمل، پرهیز از اسراف و تبذیر، زهد و قناعت در مصرف، تشویق به بهترین استفاده از نعمت های الهی و تلاش در امر تولید و عدم وابستگی به بیگانگان در کالاهای استراتژیک، زمینه را برای رسیدن به الگوی متناسب با آرمان های اقتصادی اسلام فراهم می آورد.
نهادینه سازی چنین فرهنگی از طریق تربیت دینی که زمینه را برای پای بندی به باورهای دینی و به میدان عمل آوردن آنها ایجاد می کند، میسر است.
براین اساس، فرض ما در این پژوهش بر این است که بین تربیت دینی و اقتصاد مقاومتی رابطه معناداری وجود دارد، زیرا تربیت دینی در بعد اقتصادی در واقع همان مهارت آموزی و به کارگیری آن در بهره وری بهینه از منابع و ارتقاء بهره وری است.