بررسی کارایی زائدات گیاه آفتابگردان در حذف کادمیوم از محلولهای آبی

کادمیوم از جمله آلاینده هایی است که توسط آژانس حفاظت محیط زیست آمریکا(USEPA) در زمره آلاینده های دارای اولویت قرار دارد. آلاینده های دارای اولویت، آلاینده هایی هستند که در صورت مواجهه با موجودات زنده می توانند باعث ایجاد سرطان، جهش زایی و ناقص الخلقه زایی شوند. هدف از این تحقیق بررسی تاثیر زائدات گیاه آفتابگردان در حذف کادمیوم از محلولهای آبی بوده است.
این تحقیق یک مطالعه تجربی است که در مقیاس آزمایشگاهی انجام شده است. مطالعه در یک سیستم ناپیوسته انجام شده و اثر فاکتورهای زمان تماس(5، 10، 15، 30، 45، 60 و 120دقیقه)، pH (2، 4، 6، 7)، غلظت کادمیوم (15، 30 و 60 میلی گرم درلیتر) و دوزهای جاذب (2/0، 6/0 و 1گرم در100 میلی لیتر) بررسی شده است. و در نهایت نتایج توسط مدل های سنتیک تحلیل گردید.
براساس نتایج، بیشترین راندمان حذف کادمیوم 95%بوده که در 5 دقیقه اول اتفاق افتاده است. pH بهینه در این تحقیق 6 به دست آمد. سنتیک جذب کادمیوم توسط زائدات گیاه آفتابگردان از مدل درجه دوم با ضریب همبستگی R2= 0.999 پیروی می کند. حداکثر ظرفیت جاذب 2/20میلی گرم بر گرم بود.
نتایج حاصل از تحقیق نشان داد که با افزایش pH محلول از 2 به 6 کارآیی حذف کادمیوم افزایش یافته ودر7= pH دوباره کاهش می یابد.کارایی حذف کادمیوم با افزایش جرم جاذب و زمان تماس افزایش و با افزایش غلظت اولیه کادمیوم کاهش می یابد.