بررسی عملکرد تیروئید در بیماران صرعی مصرف کننده سدیم والپروات یا کاربامازپین مراجعه کننده به بیمارستان شهید بهشتی کاشان طی سال های 1389 تا1390

درمان با داروهای ضد صرع باعث تاثیر بر عملکرد اندوکرین می شود و در این میان داروهای فنوباربیتال و کاربامازپین و سدیم والپروات اهمیت دارند. مطالعه حاضر برای ارزیابی اثرات کاربامازپین یا سدیم والپروات بر روی تست های عملکرد تیروئیدی طراحی شده است.
در این مطالعه توصیفی-مقطعی 50 بیمار که از مهرماه 1389 تا شهریور1390 به بیمارستان شهید بهشتی کاشان مراجعه کرده بودند به دو گروه دریافت کننده کارمابازپین و دریافت کننده سدیم والپورات تقسیم شدند. افرادی که سابقه بیماری تیروییدی/کبدی کلیوی/حاملگی و یا مصرف سایر داروها نظیر لووتیروکسین و قرص های ضد بارداری و کورتون داشتند و نیز بیماران تشنجی که داروی ضد تشنج مصرف می کردند، از مطالعه حذف شدند. از افراد مورد مطالعه 5 میلی لیتر خون ناشتا گرفته شد و شاخص های تیروییدی T3 T4، FT4، TSH، T3R Uptake در بدو ورود و نیز 2 ماه پس از درمان انداره گیری شدند.
برای 22 بیمار کاربامازپین و برای 28 نفر دیگر سدیم والپروات تجویز شد. 44 بیمار تشنج تونیک-کلونیک و 6 نفر تشنج پارشیال داشتند. میانگین سطح سرمی T3 در گروه کاربامازپین تغییری نداشت. سطح T4 کاهش یافت، سطوح TSH و FT4 افزایش یافت و سطح T3RU بدون تغییر بود. و این تفاوت ها از لحاظ آماری معنی دار نبود. در گروه مصرف کننده سدیم والپروات سطح T3 افزایش داشت که از لحاظ آماری معنی دار بود (038/0=P).
در مجموع می توان گفت مصرف سدیم والپروات باعث افزایش در میانگین سطح سرمی T3 افراد می شود.