تغییرات کمی و کیفی فعالیت آنزیم پراکسیداز در گیاه اسپرس (Onobrychis sativa)تحت تاثیر تنش خشکی

گیاهان تحت تاثیر تنشهای محیطی مختلف ازجمله خشکی قرار دارند. خشکی با برهم زدن تعادل اسمزی گیاهان، موجب کاهش رشد و عملکرد آنها می شود. همچنین موجب القای انواع اکسیژن فعال می شود که به گیاه آسیب می رساند. بعضی گیاهان قادر به تعدیل غلظت یونها و متابولیتها هستند، بنابراین می توانند با خشکی مقابله کنند. آنتی اکسیدانهای آنزیمی نقش مهمی در حذف اکسیژنهای فعال و ممانعت از آسیبهای آنها دارند. این تحقیق با هدف بررسی اثر تنش خشکی بر فعالیت آنزیم پراکسیداز در گیاه اسپرس انجام شد. ازاین رو، تحقیق پیش رو طی طرح فاکتوریل در قالب بلوکهای کامل تصادفی با چهار تکرار انجام شد و چهار سطح درصد ظرفیت مزرعه ای (25، 50، 75 و 100) به عنوان تیمار بکار رفت. نتایج بدست آمده بر روی گیاه اسپرس رشد یافته در خاک گلدان نشان داد که در برگ و ساقه با بالا رفتن سطح خشکی، فعالیت آنزیم پراکسیداز در تیمارهای تحت تنش افزایش یافت و در تیمارهای تحت تنش شدید (25 درصد ظرفیت مزرعه ای) کاهش نشان داد و در ریشه روند تغییرات فعالیت آنزیم کاملا بعکس بوده و با ازدیاد سطح تنش فعالیت آنزیم پراکسیداز در تیمارهای تحت خشکی کاهش یافته و تنها در گیاهان تحت تنش شدید افزایش داشت. در بررسی کیفی فعالیت آنزیم پراکسیداز مشخص شد، با افزایش سطح خشکی الگوی ایزوآنزیمی تغییر کرد، به طوری که در برگ و ساقه تیمارهای سطح تنش 50 درصد ظرفیت مزرعه ای و در ریشه تیمارهای تحت تنش 25 درصد ظرفیت مزرعه ای بیشترین تعداد باند را نشان دادند که با داده های حاصل از سنجش کمی آنزیم پراکسیداز مطابقت دارد. براساس نتایج بدست آمده مشخص شد در گیاه اسپرس آنزیم پراکسیداز ازجمله ترکیبات آنتی اکسیدانیست که وارد عمل شده و با حذف رادیکالهای آزاد در بردباری این گیاه به تنش خشکی موثر است.