تاثیر عملکرد زنجیره ای بر کاهش میزان آسیب پذیری سازه های قاب خمشی فولادی در برابر انهدام پیش رونده

یکی از مهم ترین مسائلی که در مباحث سازه ای پدافند غیرعامل مطرح می شود، بحث خرابی پیش رونده در سازه ها است. بر اثر انهدام ناگهانی عضو سازه ای توسط حوادث متعدد عمدی (حملات نظامی و تروریستی) و یا غیرمترقبه (زلزله) با انتشار خرابی به اعضای مجاور و عدم توانایی ساختمان جهت رسیدن به شرایط تعادل ایستایی جایگزین، خرابی پیش رونده رخ خواهد داد که منجر به تخریب جزئی و حتی کلی ساختمان می شود. از طرفی، حذف اعضای بحرانی سازه در موقعیت های مختلف ساختمان، پتانسیل های متفاوتی در ایجاد خرابی پیش رونده دارند. از مکانیسم های بازتوانی ساختمان در برابر رخ داد حاصل، عملکرد زنجیره ای سیستم سازه ای جهت رسیدن به تعادل جایگزین و پایداری سازه است. در این تحقیق با استفاده از تحلیل ایستایی غیر خطی پوش عمودی (Push-Down Analysis) و تحلیل دینامیکی غیر-خطی تاریخچه زمانی بر روی ساختمان های فولادی قاب خمشی طراحی شده بر اساس مباحث ششم و دهم مقررات ملی ساختمان، به بررسی عملکرد سازه پس از حذف ستون در موقعیت های متفاوت و تاثیر آن در پتانسیل ایجاد خرابی های پیش رونده پرداخته شده است. نتایج نشان می دهد که ساختمان ها در نتیجه حذف ستون گوشه، بیشترین پتانسیل ایجاد خرابی پیش رونده و در عین حال کمترین عملکرد زنجیره ای را دارا می باشند و پایداری سازه در رسیدن به تعادل جایگزین پس از حذف ستون، با تقویت چنین عملکردی بهبود خواهد یافت.