بررسی شیوع بی اختیاری ادراری و روده ای پس از زایمان و عوامل مرتبط با آن

در بین عوامل موثر بر تضعیف عضلات کف لگن، بارداری و زایمان طبیعی، به عنوان مهمترین عوامل خطر بی اختیاری های دفعی محسوب می شوند. با توجه به تناقض نتایج مطالعات موجود در مورد تاثیر روش زایمان بر بی اختیاری ادراری و مدفوعی، مطالعه حاضر با هدف بررسی شیوع بی اختیاری ادراری و روده ای پس از زایمان و عوامل مرتبط با آن انجام شد.

این مطالعه مقطعی در سال 91-1390 بر روی 429 زن ساکن شهر خلخال که 4 ماه از زایمان آنها گذشته بود، در مراکز بهداشتی سطح شهر خلخال انجام شد. نمونه گیری به روش در دسترس انجام شد. ابزار گردآوری داده ها پرسشنامه حاوی اطلاعات جمعیت شناختی و پرسشنامه سندویک در مورد علائم بی اختیاری ادراری، مدفوعی و گازهای روده ای بود. داده ها پس از گردآوری با استفاده از نرم افزار آماری SPSS (نسخه 20) و آزمون های تی مستقل، کای اسکوئر و همبستگی مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. میزان p کمتر از 05/0 معنی دار در نظر گرفته شد.

شیوع بی اختیاری ادراری و گازهای روده ای در کسانی که زایمان سزارین داشتند به ترتیب 4/1% و 9/0 % و کسانی که زایمان طبیعی داشتند 9/1% و 4/1% بود که این تفاوت از نظر آماری معنی دار نبود (05/0<p). همچنین بین بی اختیاری ادراری و گازهای روده ای با سن مادر، تعداد بارداری، اپی زیاتومی، پارگی واژینال، تعداد زایمان سزارین و طبیعی، وزن هنگام تولد نوزاد و دور سر نوزاد، ارتباط آماری معنی داری یافت نشد (05/0<p).

روش زایمان و تکنیک های مامایی بر بروز بی اختیاری ادراری، مدفوعی و گازهای روده ای در زنان در فاصله زمانی 4 ماه پس از زایمان تاثیری ندارد.