تاثیر فراکسیون های عصاره سر شاخه های برگ دار گیاه سرخدار بر تریکوموناس واژینالیس در محیط کشت

تریکوموناس واژینالیس یکی از عوامل شایع عفونت مقاربتی می باشد که به وسیله انگل تک یاخته ای تریکوموناس واژینالیس ایجاد می شود. مترونیدازول با عوارض جانبی زیاد اصلی ترین درمان این عفونت می باشد. بنابراین تحقیق برای یافتن یک داروی جایگزین با اهمیت خواهد بود. اثرات ضد میکروبی و ضد انگلی گیاه سرخدار نشان داده شده است. لذا هدف این مطالعه تاثیر فراکسیون های عصاره سر شاخه های برگ دار گیاه سرخدار بر تریکوموناس واژینالیس در محیط کشت بود.
در این مطالعه تجربی عصاره دی کلرومتان استونی حاصل از سرشاخه های برگ دار سرخدار و دو فراکسیون 60 و90 درصد هیدروالکلی آن تهیه و سپس خشک شدند. اثر ضد تریکوموناسی آنها در چهارغلظت200، 300، 400 و500 میکروگرم در میلی لیتر و در زمان های 24، 48 و72 ساعت در محیط کشت TYIS33 بررسی شد. داده ها با آزمون آماری آنالیز واریانس تجزیه و تحلیل شدند.
عصاره خام و فراکسیون60 درصد در زمان های مختلف و در غلظت های 200، 300، 400 و 500 میکروگرم در میلی لیتر اثر ضد انگلی قوی تری نسبت به فراکسیون 90 درصد داشتند(05/0p<). در غلظت 200میکروگرم عصاره 60 درصد باعث صد در صد مهار رشد شد در حالی که عصاره نود درصد باعث شصت در صد مهار رشد گردید.
با توجه به اثر مناسب عصاره گیاه سرخدار بر روی تریکوموناس، این گیاه می تواند کاندید مناسبی برای داروی جایگزین مترونیدازول باشد.