زیست الگو: همگرایی در علم و حکمت

پدیده های طبیعت، بهترین الگو برای همگرایی علم محسوب می شوند. در هر پدیده طبیعی دانش گوناگون، فراوان و علوم تلفیقی متنوع به کار برده شده است. خداوند در طبیعت و عوالم آن، حکمت ها و دانش هایی قرار داده است که نیاز واقعی بشر و سایر موجودات از آن تامین می شود؛ لذا یک الگوی خوب برای همگرایی علوم، شناخت پدیده های طبیعی و الگو برداری از آن است که این علم را بیو میمتیک (زیست الگو: علم الگو برداری طبیعی) می نامند. برای دسترسی به این الگو نیاز به دانش علوم بنیادی و شناختی و حکمت است. این مجموعه علوم، تلفیق دانش بین رشته ای است که پدیده های ناشناخته جهان و طبیعت را با ابزارهای فکری، دستگاه های اندازه گیری و آزمایش های قابل تشخیص با استفاده از روش های گوناگون علمی مورد شناسایی قرار داده، مفاهیم را تعریف نموده و مکانیزم ایجاد و تحول و قوانین حاکم بر پدیده های مکشوف را بیان می دارد. علوم بنیادی و شناختی چرا و چگونگی پدیده ها و روابط بین آ نها را بحث نموده و رمز ها و نیروهای نا مریی حیات را توسط نرم افزار ها و ابزار های پیشرفته و دقیق علمی شناسایی نموده و نظریه ها، فرضیه ها، معادالت را ابداع و رمز ها و پیچیدگی های روابط پدیده ها را ساده و فرموله می نماید و در اختیار اجتماع قرار می دهد. زایش فناوری های پیشرفته از شناخت دقیق پدیده ها و روابط بین آنها و الگو برداری صحیح از آن حاصل می شود که این موضوع از فرایند های علوم بنیادی و شناختی ریشه می گیرد و امروزه سهم عمده ای از فناوری های پیشرفته، خود علم پیشرفته می باشد. بنابراین برای رشد چشم گیر در علم، نوآوری و فناوری می باید نظام ملی نوآوری بر مبنای علم و حکمت را تعریف نمود و آن نیاز مند علوم بین رشته ای و ساختار بندی جدید می باشد تا بتوان به آینده ای سرآمد و سرافراز در علم و فناوری رسید. برای دستیابی به این موضوع پیشنهاد می گردد هسته تحقیقاتی علوم، حکمت، نوآوری و فناوری زیست الگو در کشور ایجاد شود و از دانشمندان، پژوهشگران،کارآفرینان، فناوران، سیاستگذاران، سرمایه گذاران و حامیان برای همکاری و پشتیبانی دعوت به عمل آید تا راهکار های پیشرفت این علم در راستای فناوری طبیعی در ایران سیاستگذاری و برنامه ریزی شود .