بررسی نمایشنامه (جشن تولد) هارولد پینتر از منظر روانکاوی ژاک لکان

مقاله پیش رو با رویکردی روانکاوانه از منظر ژاک لکان- روانکاو نوفرویدی، با نگاهی اجمالی به برخی از آثار هارولد پینتر- نمایشنامه نویس انگلیسی، اولین نمایشنامه بلند او، جشن تولد (1958) را که متعلق به دهه های اولیه نگارش آثار نمایشی او است، نقد و بررسی می کند. با توجه به اینکه امروزه نگرش روانکاوی مدرن لکان در بسیاری از رشته های مطالعات ادبی و سینمایی نفوذ کرده است، تلاش بر آن است که از نظریه های او در تحلیل آثار نمایشی نیز بهره گرفته شود. ا زطرفی، بنیان فکری او که بر پایه نظریه های هایدگر، لوی استراوس و هگل بنا شده و در ارتباط با نظریه های فروید بیان شده است، اشتراکاتی با فلسفه اگزیستانسیالیسم دارد که شکل دهنده جهان بینی پیروان تئاتر ابسورد، از جمله کسانی چون پینتر است. ابتدا برای رسیدن به هدف مقاله، چارچوب روانکاوانه لکان که دربردارنده مفاهیمی چون امر خیالی، امر نمادین، امر واقع، دال تهی، ابژه ی a و تفاوت جنسی است، توضیح داده می شود و سپس با کمک این مفاهیم، «جشن تولد» تحلیل و نقد می شود که دستیابی به لایه های پیچیده و مباحث ضمنی دنیای انتزاعی آن میسر شود.