بررسی میزان رشد، مقاومت و توانایی حذف فلز روی در باکتری های مقاوم جداشده از آب و رسوبات رودخانه کارون

اگرچه روی یک یون فلزی ضروری است، اما غلظت های بالای آن سمی بوده و بر بسیاری از وظایف مهم سلولی اثر مهاری دارد. هدف از پژوهش حاضر بررسی میزان رشد، مقاومت و توانایی حذف فلز روی در باکتری های جداشده از رودخانه کارون می باشد.
در این تحقیق نمونه برداری از آب و رسوبات 4 ایستگاه در سه فصل انجام گرفت. جداسازی باکتری های مقاوم از طریق غنی سازی و کشت مستقیم در محیط جامد صورت گرفت. سپس باکتری های جداسازی شده با استفاده از تست های بیوشیمیایی شناسایی و تعیین هویت شدند و میزان مقاومت آنها در محیط LB broth حاوی غلظت های 200 تا 1400 میلی گرم بر لیتر کلرید روی تعیین گردید. سپس رشد باکتری های مقاوم در غلظت mg/L 260 کلرید روی و توانایی حذف روی درآنها بررسی شد.
باکتری هایی نظیر سودوموناس، اشریشیا کولی، سالمونلا و سیتروباکتر به عنوان باکتری های مقاوم به روی شناسایی شدند. برخی از این باکتری ها قادر به تحمل غلظت 1000 میلی گرم بر لیتر کلرید روی بودند. توانایی حذف روی، توسط باکتری های جدا شده در هر فصل، بین 39 تا 68 درصد متغیر بود. باکتری سودوموناس جداشده در فصل تابستان بیشترین میزان رشد را در حضور فلز روی نشان داد.
باکتری های جدا شده از محیط های آلوده به روی دارای پتانسیل حذف این فلز می باشند. منحنی های رشد باکتری های مقاوم، در حضور mg/l260 کلرید روی از منحنی استاندارد رشد پیروی کردند. باکتری Pseudomonas sp جدا شده در فصل تابستان، با کارایی 68 درصد، بیشترین میزان حذف روی را داشت.