ارزیابی ارگونومیک ریسک ابتلا به اختلالات اسکلتی- عضلانی در شغل مامایی به روش REBA

اختلالات اسکلتی-عضلانی (MSDs)، یکی از عوامل شایع آسیب های شغلی است که به طور عمده در کمر، گردن و اندام های فوقانی و تحتانی نمایان می شود. این مطالعه با هدف بررسی و ارزیابی ارگونومیک ریسک ابتلا به اختلالات اسکلتی- عضلانی در ماماهای شاغل در بیمارستان های دولتی شهر شیراز صورت پذیرفت.

در این مطالعه 120 نفر از ماماهای شاغل در بیمارستان های دولتی شهر شیراز مورد بررسی قرار گرفتند. در این مطالعه، بخشی از داده ها به وسیله پرسشنامه های دموگرافیک و نوردیک و بخشی دیگر از طریق ارزیابی پوسچرهای کاری با استفاده از روش REBA گردآوری شد.

میانگین سن و سابقه کار افراد مورد مطالعه به ترتیب برابر با 89/8±41/33 و 04/8±31/9 سال بدست آمد. نتایج نشان دادند که بیشترین شیوع اختلالات اسکلتی- عضلانی به ترتیب مربوط به کمر و نشیمن (8/55درصد)، زانو (2/54درصد) و پشت (2/49درصد) می باشد. آزمون های آماری نشان دادند که بین وزن، BMI، سابقه ی کار و ساعات کار در روز با شیوع اختلالات اسکلتی- عضلانی رابطه ی معنی داری وجود دارد (05/0>p). در ارزیابی به روش REBA، 15 درصد از ماماها در سطح اولویت اقدام اصلاحی 1، 85 درصد در سطح اولویت اقدام اصلاحی 2 قرار گرفتند.

از عواملی همچون وزن، BMI، سابقه ی کار و ساعات کار در روز می توان به عنوان عوامل موثر بر اختلالات اسکلتی- عضلانی نام برد.