بررسی اثر کورکومین بر سلول های نوروپروژنیتور کورتکس جنین رت در شرایط in vitro

کورکومین یک رنگیزه زرد است که از زردچوبه به دست می آید. دارای خواص ضد سرطانی وآنتی اکسیدانی می باشد و احتمال می رود که نقش به سزایی در جلوگیری از بیماری های تحلیل برنده مغز ایفا کند. اما تاکنون اثرات آن بر روی سیستم عصبی در دوران جنینی به خوبی مطالعه نشده است. در این مطالعه اثر کورکومین بر سلول های پروژنیتور عصبی (NPC) کورتکس جنین رت درشرایط محیط کشت (in vitro) بررسی شده است.
کورتکس جنین های 5/15 روزه رت نژاد ویستار در شرایط استریل جدا شده و به روش آنزیمی به سوسپانسیون سلولی تبدیل شدند. سوسپانسیون سلولی در محیط کشت DMEM/F12 و N2 و1 درصد آنتی بیوتیک و میتوژن ها (EGF10ng/ml و20ng/ml FGF-b) کشت داده شد و سلول ها با غلظت های متفاوت کورکومین (1/0، 5/0، 1 میکرومولار) مورد تیمار قرار گرفتند. بقای سلولی با تست MTT سنجیده شد و بررسی های ایمونوسیتوشیمیایی با استفاده از نشانگرآستروسیتی (GFAP) صورت گرفت. داده ها، با روش ANOVA یک طرفه و سنجش Tukey′s post hoc مورد بررسی قرار گرفتند.
این بررسی نشان داد که تیمار NPC های کورتکس جنین رت با غلظت های مختلف کورکومین به ویژه غلظت 5/0 میکرومولار اثرات معنی داری بر تکثیر و تمایز این سلول به آستروسیت ها دارد.
کورکومین اثرات دوگانه بر کشت NPC ها دارد: غلظت های پایین آن تکثیر وتمایز NPC ها را تحریک می کند در حالی که غلظت های بالای کورکومین سمی است. NPC در طی تکوین جنینی به نورون ها و سلول های گلیال تمایز می یابند که مهم ترین آنها آستروسیت ها هستند.