تاثیر استفاده از وسایل تطابقی بر استقلال درفعالیت های روزمره زندگی بیماران تعویض مفصل ران

استقلال زندگی روزمره بیماران تعویض مفصل ران پس از ترخیص از بیمارستان توسط عواملی چون درد، ترس از افتادن، پایبندی به اصول احتیاط حرکتی، ضعف عضلات اطراف مفصل ران، مسائل روانی و وابستگی به دیگران تهدید می شود. علیرغم وجود درمان های مجزا این عوامل همچنان اثرگذاری منفی خود را نشان می دهند. در این پژوهش کاربرد وسایل تطابقی جهت کاهش تاثیر عوامل منفی موثر بر استقلال این بیماران مورد بررسی قرار گرفت.
در این مطالعه نیمه تجربی دو گروه شاهد و آزمون (شامل 10 بیمار آقا و 10 بیمار خانم در هر گروه) در دامنه سنی 60 الی 80 سال شرکت داشتند. نمونه های گروه آزمون علاوه بر درمان روتین فیزیوتراپی وسایل تطابقی را پیش از جراحی دریافت کردند. ارزیابی اولیه استقلال زندگی، پیش از جراحی و ارزیابی ثانویه 6 هفته پس از جراحی با استفاده از پرسشنامه بارتل انجام و نتایج دو ارزیابی مقایسه شد.
نتایج این مطالعه عدم تفاوت معنادار بین میانگین امتیاز پبش آزمون پرسشنامه بارتل دو گروه شاهد و آزمون (90/0=P.value)، تفاوت معنادار بین میانگین پس آزمون (00/0Pvalue=) و تفاوت معنادار بین میانگین اختلاف نمره پیش و پس آزمون (00/0= Pvalue) را نشان داد.
بیمارانی که از وسایل تطابقی استفاده می کنند به سطح بالاتری از استقلال در فعالیت های روزمره زندگی می رسند که از جمله دلایل آن نشستن و برخاستن آسان تر از روی صندلی، کاهش درد، کاربرد راحت تر توالت فرنگی، جبران محدودیت دامنه جرکتی و افزایش قدرت عضلانی است.