بررسی تاثیر برنامه توانبخشی عملکرد های بینایی پایه بر توانایی خواندن کودکان نارساخوان

تاکنون نظریات گوناگونی پیرامون علل ایجاد کننده نارساخوانی ارائه شده است که در میان آن ها اختلالات عملکردهای بینایی از اهمیت چشمگیری برخوردار است. بر همین اساس تمرینات توانبخشی متفاوتی برای برطرف کردن مشکلات بینایی مرتبط توصیه شده است. هدف ازاین مطالعه بررسی تاثیر برنامه توانبخشی عملکردهای بینایی پایه بر توانایی خواندن کودکان نارساخوان می باشد.
در این مطالعه 20 کودک نارساخوان 11-7 سال به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش (10نفر) و شاهد (10نفر) قرار داده شدند. گروه آزمایش به مدت 10 جلسه تمرینات توانبخشی بینایی را که شامل تمرینات تقویتی سهولت تطابقی و همچنین نرم افزار برنامه توانبخشی شناختی نجاتی (تمرینات تقویتی کارکردهای بینایی پایه) بود، انجام دادند اما گروه شاهد هیچ گونه تمرینی را دریافت نکردند. عملکرد سهولت تطابق و توانایی خواندن در هر دو گروه قبل و بعد از مداخله به ترتیب توسط آزمون سهولت تطابق و آزمون ارزیابی توانایی خواندن فارسی مورد بررسی قرار گرفت.
نتایج پژوهش نشان داد که در گروه آزمایش پس از انجام مداخله، افزایش معناداری در نمرات صحت و درک خواندن و کاهش معناداری در نمره خطای خواندن ایجاد شدهاست (0005/0p≤). در صورتی که در گروه شاهد هیچ گونه بهبودی در موارد ذکر شده ایجاد نشد.
با توجه به نتایج بدست آمده می توان گفت که برنامه توانبخشی عملکرد های بینایی پایه باعث بهبود در توانایی خواندن کودکان نارساخوان می شود. بنابراین در مواردی که نارساخوانی مرتبط با مشکلات دستگاه بینایی است، می توان از تمرینات تقویتی عملکردهای بینایی پایه به عنوان یک روش درمانی موثر بهره جست.