رابطه دورکاری با بهبود توازن میان کار و زندگی اجتماعی

توسعه فناوری اطلاعات و ارتباطات موجب توجه روزافزون سازمان ها به دورکاری، جهت بهره مندی از مزایای گسترده آن، همچون کاهش رفت و آمد، بهبود عملکرد و ارتقای تعادل میان مسئولیت های حرفه ای و تعهدات شخصی کارکنان و متعاقب آن، برخورداری از منافع توازن کار زندگی شده است. در این مقاله، ضمن تبیین رابطه دورکاری با بهبود توازن میان کار و زندگی اجتماعی، عوامل موثر بر اجرای موفق دورکاری، مانند تمایل کارکنان به پذیرش دورکاری، حمایت مدیران از دورکاری و میزان مهیا بودن منابع مورد نیاز برای دورکاری بررسی گردیده و مزایای حاصل از بهبود توازن کار زندگی اجتماعی ناشی از به کارگیری دورکاری برای سازمان و کارکنان، مانند برخورداری سازمان از نیروی کار پایدارتر و ایجاد فرصت های آموزشی و توسعه شغلی برای کارکنان شناسایی گردیده اند.
در این مطالعه، روش انجام تحقیق به صورت پیمایشی است. جامعه آماری، کارکنان دورکار و غیردورکار وزارت تعاون، کار و رفاه اجتماعی بوده که 297 پرسش نامه توسط آنان تکمیل شده است. اطلاعات گردآوری شده توسط نرم افزار یافته های پژوهش بیانگر آن است که دورکاری موجب بهبود توازن میان کار و زندگی اجتماعی کارکنان می شود. دستاوردهای تحقیق حاکی از آن است که کارکنان تمایل به پذیرش دورکاری داشته و منابع مورد نیاز برای اجرای دورکاری مهیا می باشد اما مدیران حامی دورکاری نمی باشند. نتایج حاکی از آن است که بهبود توازن میان کار و زندگی اجتماعی ناشی از به کارگیری دورکاری، به سازمان برای برخورداری از نیروی کاری باثبات تر و همچنین، به کارکنان برای استفاده از فرصت های آموزشی و توسعه شغلی کمک می نماید. میان «جنسیت» و «سطح تحصیلات» و بهبود توازن میان کار و زندگی اجتماعی ناشی از دورکاری ارتباط معنی داری وجود دارد.
SPSS موردتجزیه و تحلیل قرار گرفته و با استفاده از آزمون تی تک نمونه ای، نتایج نهایی در خصوص پاسخ به پرسش های پژوهش استخراج شدند. برای مقایسه دیدگاه های کارکنان دورکار و غیردورکار، از آزمون تی نمونه مستقل استفاده گردیده است.
بحث: ابقای کارکنان و حفظ سرمایه سازمانی، یکی از بزرگ ترین چالش های متخصصان منابع انسانی است. کارکنان نیز در پی ارتقای سطح علمی و پیشرفت حرفه ای خود می باشند. پذیرش و اجرای برنامه دورکاری در سازمان ها و بهبود توازن میان کار و زندگی اجتماعی به عنوان یکی از شاخص های به کارگیری دورکاری، موجب برخورداری سازمان و کارکنان از مزایای آن، همچون کمک به ابقای نیروی کار در سازمان و امکان بهره مندی کارکنان از فرصت های آموزشی و توسعه شغلی می گردد. این حقیقت، لزوم تداوم به کارگیری این شیوه نوین کاری را آشکار می نماید