حساسیت آنتی بیوتیکی و تیپ بندی مولکولی بوسیله ی REP-PCR در جدایه های آسینتوباکتر بومانی

آسینتوباکتر بومانی [1] پاتوژنی گرم منفی است که ارتباط نزدیکی با انواعی از عفونت های بیمارستانی ایجاد شده بویژه در بیماران بخش مراقبت های ویژه دارد. این باکتری عمدتا عامل سپتی سمی، نومونی و عفونت ادراری بیماران بستری شده در بیمارستان می باشد. در این مطالعه حساسیت آنتی بیوتیکی جدایه های آسینتوباکتر بومانی و الگوی تیپ بندی مولکولی بوسیله ی PCR توالی های تکراری پالیندرومیک خارج ژنی (REP-PCR) در میان جدایه های مقاوم تعیین گردید.
در طول این مطالعه جدایه های آسینتوباکتر بومانی جدا شده از بیمارستان های تهران مورد مطالعه قرار گرفت. جدایه ها با استفاده از روش های بیوشیمیایی استاندارد شناسایی و حساسیت گونه ها به آنتی بیوتیک های مختلف، با روش دیسک دیفیوژن تعیین گردید. استخراج DNA با روش CTAB و تیپ بندی مولکولی جدایه ها با روش REP-PCR انجام گرفت.
در این مطالعه از 75 آسینتوباکتر بومانی جدا شده از بیماران با میانگین سنی 45/18 ± 51 سال بیشترین مقاومت در برابر آنتی بیوتیک های آزترونام (97%)، سفتازیدیم (93%)، سفپیم (93%)، تیکارسیلین (93%)، سیپروفلوکساسین (93%) وپیپراسیلین -تازوباکتام (93%) بوده در حالی که کمترین مقاومت به ترتیب در برابر آنتی بیوتیک های تایجیسایکلین (68%)، توبرامایسین (32%)، آمپی سیلین-سولباکتام (28%)، آمیکاسین (21%) و کارباپنم ها (15%) بود. REP-PCR نشان داد شایعترین ژنوتیپ ها میان آنتی بیوتیک های مقاوم، B، A و C بودند.
این مطالعه نشان دهنده ی مقاومت بالا به عوامل ضدمیکروبی بخصوص در ژنوتیپ های B، A و C جدایه های آسینتوباکتر بومانی می باشد. بنابراین استراتژی هایی برای کنترل گسترش سویه های مقاوم باید طراحی و ارزیابی شود.