بازشناسی مفهوم مدرسه از منظر نومفهوم گرایان و ارتباط آن با سلامت روان

نومفهوم گرایی، نوعی روش اندیشدن منتقدانه درباره ی تعلیم و تربیت است که در این مقاله ضمن واکاوی مفهوم مدرسه با هدف نقش مدرسه بر سلامت روان دانش آموزان، از منظر همین منتقدان بررسی شده است. دراین مطالعه که به روش مروری- تحلیلی انجام گرفته است، ابتدا به منظور پی بردن به مفهوم مدرسه از دیدگاه نومفهوم گرایان، کتاب ها و سایر منابع الکترونیکی موجود، واکاوی و مرور شده و سپس به شیوه ی تحلیلی، ارتباط آن با سلامت روان دانش آموزان مورد بررسی و تحلیل قرار گرفته است. یافته ها نشان داده افرادی که از سلامت روانی برخوردارند، دارای ویژگی هایی چون: خودگسترش یافته، توانایی تعامل با دیگران، خلاقیت و آفرینندگی، مشارکت فعال در زندگی و قادر به هدایت زندگی خود می باشند، درحالی که در مدرسه از نظر نومفهوم گرایان احساس معنا، زیبایی، دوستی و شگفتی در تکرار وظایف کلیشه ای مدرسه گم شده است و فرد همچون عنصری آماری بر اساس موفقیت و شکست تعریف می شود.. حال آن که برای ایجاد سلامت روان باید انگیزه ها، علائق، نیازها، نگرش ها و تجارب دانش آموزان در نظر قرار گیرد. نتایج نشان می دهد که گاه محیط های آموزشی مدارس و دانشگاه ها، به زعم نومفهوم گراها، نه تنها باعث سلامت روان نمی شود؛ بل-که تهدیدکننده ی سلامت روان نیز هست. چرا که شیوه های نامناسب، محتواها و برخوردهای نادرست باعث اضطراب، نگرانی، ناامنی و فشار روانی می شود.