رابطه ی بین روش های مقابله با تنیدگی و زیست نشانگر قند خون ناشتا (FBS) در بیماران عروق کرونر قلب

با آن که کاربرد روش های مقابله با تنیدگی در بیماران عروق کرونر قلب، می تواند منجر به تغییرات قابل ملاحظه ای در سطح قند خون ناشتا(FBS) شود، ولی پژوهشگران تا به حال به طور تجربی آن را مورد کنکاش قرار نداده اند، لذا هدف اصلی این پژوهش، تحلیل رابطه ی بین روش های مقابله با تنیدگی و سطح قند خون ناشتا (FBS) در بیماران عروق کرونر قلب می باشد. پژوهش حاضر، از نوع توصیفی و همبستگی است و در سال 1390 صورت پذیرفته است. جامعه ی آماری پژوهش، همه ی بیماران مبتلا به CHD که به بیمارستان قلب و عروق شهید رجائی تهران مراجعه کرده، بوده اند. تعداد 44 بیمار مبتلا به CHD بستری در بخش های داخلی زنان، داخلی مردان و بخش های خصوصی بیمارستان که گرفتگی عروق کرونر در آنها توسط آنژیوگرافی مورد تایید قرارگرفته، از بین بیماران واجد شرایط به روش نمونه برداری قضاوتی انتخاب شده اند. در این پژوهش، از پرسش نامه راه های مقابله ای-لازاروس و فولکمن و کیت قند خون محصول شرکت پارس آزمون استفاده شده است. برای تحلیل آماری داده های پژوهش، از شاخص ها و روش های آماری توصیفی و نیز ضریب همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون چند متغیری به روش گام به گام استفاده گردیده است. قابل ذکر است که نرم افزار رایانه ای مورد استفاده در این پژوهش، برای پردازش داده ها، 17 SPSS بوده است. نتایج نشان داده که بین روش های مقابله با تنیدگی هیجان مدار و قند خون ناشتا(FBS)، همبستگی مثبت و رابطه ی معنادار(001/0p< 680/0=r) و نیز بین روش های مقابله با تنیدگی مساله مدار و قند خون ناشتا (FBS) همبستگی منفی و رابطه ی معنادار وجوددارد(001/0p< 720/0-= r). همچنین از بین 8 روش مقابله با تنیدگی، تنها روش مقابله ای ارزیابی مجدد مثبت پیش بینی کننده ی معناداری برای قند خون ناشتا(FBS) بوده است و 58 % واریانس زیست نشانگر قند خون ناشتا توسط این راه مقابله با تنیدگی پیش بینی می شود. درمجموع، نتیجه گرفته شده که افزایش کاربرد روش های مقابله با تنیدگی هیجان مدار، باعث افزایش در سطح قند خون ناشتا(FBS)و افزایش در به کارگیری روش های مقابله با تنیدگی مساله ی مدار، منجر به کاهش در سطح قند خون ناشتا(FBS) می شود.