مقایسه اثرتجویز شیاف پروژسترون با سالبوتامول برکاهش زایمان زودرس در زنان درمعرض خطر

زایمان زودرس، مهم ترین عامل مرگ نوزاد در 28 روز اول زندگی در سراسر دنیاست. یک راه کار درمانی مناسب، می تواند منجر به طولانی ترشدن مدت بارداری، تکامل سیستم های مختلف بدن نوزاد و در نهایت، تحویل نوزادی سالم به اجتماع شود. هنوز تاثیر داروهای نگهدارنده ی زایمان زودرس؛ مورد توافق همگانی نیست. از طرفی دیگر، با توجه به عوارض زایمان زودرس و همچنین با توجه به این نکته که توافق نظری در مورد استفاده از داروهای مختلف در درمان زایمان زودرس وجود ندارد، تصمیم گیری برای درمان امری تجربی می باشد. لذا، هدف از مطالعه ی حاضر، مقایسه ی اثر شیاف پروژسترون و سالبوتامول بر کاهش زایمان زودرس در زنان در معرض خطر می باشد. در این کارآزمایی بالینی تصادفی، 56 زن باردار در معرض خطر زایمان زودرس که در طی سال های 87 تا 88، به درمانگاه زنان بیمارستان ولی عصر بیرجند مراجعه کرده و بین26 تا34 هفته ی بارداری قرار داشته اند، به روش در دسترس انتخاب و به طور تصادفی، در دو گروه شاهد و مورد قرارگرفته شده اند. درگروه اول، شیاف پروژسترون200میلی گرم(رکتال) به صورت یک روز درمیان تا پایان هفته ی34حاملگی و در گروه دوم، سالبوتامول تا پایان هفته ی 34حاملگی تجویزشده است. پس از پیگیری دوگروه و ثبت تاریخ زایمان بیماران، داده های به دست آمده در نرم افزار SPSS نسخه 5/11واردشده و با استفاده از آزمون های آماری کای دو و تی تست، تجزیه و تحلیل و نتایج در سطح معنادار 05/0 درصد گزارش شده-اند. میانگین سن جنینی در هنگام زایمان درگروه دریافت کننده ی پروژسترون3/1 ±7/37 هفته و در گروه دریافت کننده ی سالبوتامول1/2 ± 9/36 هفته بوده و اختلاف معنادار وجودنداشته است(18/0P=). میانگین مدت باقی ماندن جنین در رحم، به دنبال اقدام درمانی درگروه دریافت کننده پروژسترون8/1 ± 5/12 هفته و در گروه دریافت کننده سالبوتامول 3/2± 7/11 هفته بوده واز لحاظ آماری، معنادار نبوده است (18/0P=). اطلاعات حاصل از این پژوهش، نشان دهنده ی آن است که به طور متوسط، دو رژیم درمانی پروژسترون وسالبوتامول، به ترتیب به میزان5/12هفته و7/11هفته توانسته اند حاملگی را حفظ نمایند. نتایج بیانگر آن است که رژیم درمانی پروژسترون درمقایسه با رژیم سالبوتامول، توانسته است به طور میانگین8/0 هفته بیشتر مدت ماندگاری حاملگی را افزایش دهد، هرچند این اختلاف از نظر آماری معنادار نبوده است.