بررسی عوامل موثر برترک خدمت پزشکان خانواده در مناطق روستایی استان های با ضریب محرومیت کمتر از 4/1 (برخوردار) کشور

یکی از چالش های اجرایی برنامه پزشک خانواده، ریزش نیروی پزشکان خانواده به ویژه در مناطق محروم است. هدف از انجام این مطالعه، بررسی عوامل موثر بر ترک خدمت پزشکان خانواده در مناطق روستایی استان های با ضریب محرومیت کمتر از 4/1 (برخوردار) کشور بود.
پژوهش حاضر از نوع پژوهش نظام سلامت (Health System Research) و مطالعه ای توصیفی- تحلیلی مقطعی بود. بررسی به شیوه سرشماری و پرسشگری از تمام مراکز مجری برنامه پزشک خانواده و تمامی پزشکان شاغل و طرف قرارداد، در نیمه اول سال 1389 انجام گرفت. داده ها از طریق مصاحبه مستقیم با واحد آماری و تکمیل پرسشنامه جمع آوری شدند و با استفاده از آزمون مجذور کای و توسط نرم افزار SPSS 15 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند.
پنج عامل اول موثر بر ترک خدمت پزشکان عبارت بودند از: وضعیت نامناسب پرداخت ها، وضعیت نامناسب حقوق، ساعت کار زیاد، برخورد نامناسب مردم، و بار مراجعه بالا.
ریزش پزشکان در این مناطق روند افزایشی دارد که البته نسبت به مناطق محروم کمتر است. افزایش مجوز استخدام در این مناطق، اصلاح شیوه مدیریت مالی و پرداخت های به موقع و افزایش حقوق، ایجاد تخصص پزشک خانواده و اولویت ورود به آن برای پزشکان فعال در این برنامه از جمله اقدامات لازم جهت کاهش ریزش پزشکان است.