تاثیر وجود تاندون پالماریس لانگوس و یا فلکسور سطحی پنجم بر سطح مقطع عصب مدین؛ یک مطالعه تحلیلی- مقطعی با کمک سونوگرافی

در سال های اخیر سونوگرافی به عنوان یک روش غیر تهاجمی برای تشخیص سندرم تونل کارپ (Carpal tunnel) مورد توجه بسیار قرار گرفته است. هدف از این مطالعه، بررسی تاثیر واریاسیون های طبیعی آناتومیک وجود یا عدم وجود تاندون های پالماریس لانگوس (Palmaris longus tendon) و عملکردی بودن فلکسور سطحی پنجم بر یافته سونوگرافیک سطح مقطع عصب مدین (Median) در مچ دست افراد سالم بود.

در این مطالعه مقطعی- تحلیلی، 93 داوطلب که علایمی از بیماری تونل کارپ نداشتند برای تعیین وجود یا عدم وجود تاندون های فوق در هر دو مچ دست و بررسی سونوگرافیک برای تعیین سطح مقطع عصب مدین در آستانه ورود به کانال، مورد بررسی بالینی قرار گرفتند.

از 186 مچ دست که مورد مطالعه قرار گرفتند، 22 دست (82/11 درصد) فاقد تاندون پالماریس بودند و فلکسور سطحی در 8 دست (30/4 درصد) وجود نداشت. سطح مقطع عصب مدین در دست های فاقد پالماریس به طور معنی داری کمتر از دست های دارای آن بود (025/0= P)؛ در حالی که اختلاف سطح مقطع عصب بر حسب وجود یا عدم وجود تاندون فلکسور سطحی پنجم معنی دار نبود (324/0 = P).

بر اساس نتایج مطالعه فعلی به نظر می رسد که سطح مقطع عصب مدین به عنوان یک یافته سونوگرافیک احتمالا تحت تاثیر وجود یا عدم وجود تاندون پالماریس لانگوس است؛ به طوری که دست های دارای تاندون سطح مقطع بزرگ تری دارند. همچنین به نظر می رسد که این یافته سونوگرافیک متاثر از عملکردی بودن یا نبودن فلکسور سطحی پنجم نباشد.