بررسی تجربی اثر مانع دی الکتریک در سرعت القایی در لایه مرزی هوای ساکن با مقایسه باد کرونا و پلاسمای DBD جریان مستقیم و متناوب

کنترل جریان در لایه مرزی، یکی از اساسی ترین موضوعات علم آیرودینامیک است. معمولا کنترل جریان با هدف کنترل جدایش در لایه مرزی صورت می گیرد. امروزه استفاده از محرک های فعال الکتروهیدرودینامیکی، به دلیل دسترسی و سادگی نصب، عدم نیاز به تعمیرات خاص، زمان پاسخ بسیار کوتاه و مصرف انرژی بسیار کم، بسیار مورد توجه پژوهشگران قرار گرفته است. در این مقاله، با استفاده از یک هندسه یکسان، اثرات وجود مانع دی الکتریک، در سرعت القایی لایه مرزی در هوای ساکن، در باد یونی ناشی از میدان های جریان مستقیم و متناوب مورد بررسی قرار گرفت. با استفاده از نتایج این پژوهش مشخص شد که وجود مانع دی الکتریک در میدان جریان مستقیم، باعث کاهش سرعت جریان در لایه مرزی می شود. در حالی که با وجود مانع دی الکتریک در میدان جریان متناوب، می توان به سرعت های بسیار بالاتری در لایه مرزی رسید. با آشکارسازی از طریق تکنیک تزریق دود، مشخص شد که وجود مانع دی الکتریک در الگوی جریان تاثیری ندارد، ولی این الگو در جریان مستقیم در راستای میدان الکتریکی، و در جریان متناوب در راستای مماس بر لایه مرزی است. در نهایت استفاده از میدان جریان متناوب نسبت به جریان مستقیم، علاوه بر نصب دقیق در محل مورد نظر به دلیل کوچکی، می تواند باعث دستیابی به سرعت های القایی بیشتری در لایه مرزی هوای ساکن شود.