مدیریت دانش، الگویی جهت مدیریت شرکت های دانش بنیان مستقر در پارک های علم و فناوری

امروزه موفقیت حال و آینده در رقابت بین سازمانها تا حد کمی مبتنی بر تخصص راهبردی منابع فیزیکی و مالی و تا حد زیادی مبتنی بر مدیریت راهبردی دانش و دارایی های دانشی خواهد بود. ظهور شرکتها و سازمان هایی که شالوده اصلی آنها مبتنی بر دانش و استفاده از ایده ها، خلاقیت و نوآوری هاست، از واقعیتهای دنیای کسب و کار جدید است. از این رو، در سطح جهان شاهد اتخاذ راهبردهای گوناگونی برای افزایش اثربخشی فعالیتهای علمی و فناورانه و انتقال دستاوردهای آن به صنعت و بازار هستیم که در این بین پارکهای علمی از جمله راهکارهای مهم برای حمایت از شرکتهای دانش بنیان هستند. آنچه بعد از شکلگیری اینگونه مراکز در اولویت قرار میگیرد، چگونگی اداره شرکتهای مستقر در پارکها است. بنابراین وظیفه سازمانها خلق محیطی برای مدیریت دانش و دارایی های دانشی است. به بیان روشنتر، امروزه چالش مدیران آماده کردن محیط مناسب برای رشد و پرورش ذهن انسان در سازمان دانشمحور است. در واقع مدیریت دانش مبحثی است که در آن یک سازمان آگاهانه و به طور فراگیر دانش خود را به صورت منابع، اسناد و مهارتهای انسانی، جمع آوری و سازماندهی میکند، به اشتراک میگذارد و تجزیه و تحلیل مینماید. مدیریت دانش با استفاده از ذخایر پنهان و آشکار دانش و ایجاد فرهنگ مبتنی بر دانش، در پارکهای علمی که محل تجمع سازمان های دانش بنیان هستند، میتواند یک ابزار و شیوه موفق در جهت هرچه کاراتر نمودن آنها به شمار آید.