بررسی رابطه بین توزیع فضایی جرایم و ساختار اجتماعی، اقتصادی و فرهنگی مناطق شهری (مطالعه موردی: کلان شهر مشهد)

جرم یک پدیده اجتماعی محسوب می شود که عوامل فرهنگی، اجتماعی، اقتصادی و حتی محیطی در بروز آن موثر می باشد، در این راستا شناخت و تبیین بهتر جرم و رفتار مجرمانه در جامعه در ارتباط با این عوامل ضروری می باشد. یکی از مهم ترین مباحث در تحلیل جرایم، مکان وقوع جرم می باشد. ولی با توجه به اینکه مکان های جغرافیایی در ارتباط با نابرابری ها اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی در بروز جرایمی خاص در آن مناطق موثر می باشد، در این راستا ناهماهنگی و وجود تباینات فضایی در ساختار جمعیتی می تواند در ناامنی شهری و شکل گیری فضاهای متفاوت شهری از لحاظ میزان ثبات و امنیت موثر باشد. در این مقاله به بررسی و تحلیل فضایی از تاثیر ساختار جمعیتی بر وقوع جرایم در سطح مناطق شهر مشهد به عنوان دومین کلان شهر کشور پرداخته شده است. روش تحقیق مطالعه حاضر توصیفی و تحلیلی بوده و جهت بررسی ساختار جمعیتی از 14 شاخص در سه گروه جمعیتی، فرهنگی- اجتماعی و اقتصادی استفاده شده و با 6 نوع جرم نیز به تحلیل نحوه توزیع فضایی مجرمان اقدام شده است. هم چنین جهت بررسی رابطه بین متغیرها با استفاده از نرم افزار SPSS، تحلیل های آماری مرتبط صورت گرفته و جهت نمایش توزیع مکانی مجرمان و میزان تعادل فضایی جمعیت در سطح مناطق شهری از نرم افزار GIS بهره جسته شده است. نتایج تحقیق نشان دهنده وجود ارتباط معنی دار بین ساختار جمعیتی و جرم خیزی مناطق می باشد.