مطالعه اثرات پری بیوتیک ایمنواستر بر فاکتورهای بیومتریک با تاکید بر وزن و طول و تشخیص افتراقی لوکوسیت ها در بچه ماهیان انگشت قد ماهی سفید دریای خزر (Rutilus kutum)

پری بیوتیک ایمنواستر در سطوح صفر، 2 و 4 درصد با هدف بررسی مشخصه های وزن و طول و تغییرپذیری لوکوسیت های خونی بچه ماهی سفید با وزن اولیه 02/0± 35/0 گرم به مدت 8 هفته مطالعه شد. آزمایش با استفاده از طرح کاملا تصادفی در قالب 1 گروه شاهد و 2 تیمار آزمایشی هر یک با 3 تکرار و به تعداد 150 عدد بچه ماهی در هر تانک انجام شد. غذادهی20-15 درصد توده زنده متغیر بود. در پایان آزمایش اگرچه میانگین وزنی و طولی بین شاهد و تیمارهای آزمایشی اختلاف معنی دار نداشت (P > 0.05)، اما تفاوت مثبت و معنی داری در تشخیص افتراقی لوکوسیت ها مشاهده شد (P ≤ 0.01). لذا، با افزایش سطح ایمنواستر در جیره درصد لنفوسیت افزایش و بترتیب درصد مونوسیت، نوتروفیل و ائوزینوفیل کاهش معنی داری یافت. بطوری که، سطح ایمنواستر 4 درصد دارای بیشترین میزان لنفوسیت و کمترین مقدار مونوسیت، نوتروفیل و ائوزینوفیل بود (P ≤ 0.01). نتایج حاصله مشخص ساخت سطوح مورد مطالعه پری بیوتیک ایمنواستر تاثیر قابل توجهی بر عملکرد رشدی در بچه ماهیان سفید نداشته، درحالی که بعنوان یک محرک ایمنی قادر است تاثیر مثبت و معنی داری را بر لوکوسیت های خون و افزایش راندمان لنفوسیت ها بعنوان یکی از شاخص های مهم ایمنی اختصاصی سلولی ایفا نماید.