ارزیابی تاثیر نگهداری در آب بر چسبندگی کامپوزیت به مینای لیزرشده با Er:YAG

مطالعه حاضر با هدف بررسی اثر نگهداری در آب بر استحکام باند ریزکششی ادهزیوهای Etch and Rinse دو مرحله ای به مینای درمان شده با لیزر Er:YAG طراحی شده است.
اسلپ های 2 ×8×8 میلی متر از انسیزورهای انسانی تهیه شدند و سپس این اسلپ ها به صورت تصادفی در6 گروه قرار گرفتند. سطح مینای 3 گروه توسط لیزر Er:YAG درمان شدند. پس از آماده سازی سطوح مینایی تمام نمونه ها با اسید فسفریک 37 درصد، نمونه کامپوزیتی از Z250 توسط ادهزیو Single Bond 2 به آن ها باند شدند سپس نمونه ها براساس مدت زمان نگهداری در آب در 3 گروه قرار گرفتند: 24 ساعت (فقط جهت تکمیل پلیمریزیشن)، 6 و 12 ماه. استحکام کششی نمونه ها در دستگاه universal testing machine با سرعت mm/min 5/0 بررسی و اعداد برحسب مگاپاسکال (و بر اساس متوسط عدد هر نمونه حذف شده) گزارش شدند. پس از تخمین میانگین Mean و SD، داده ها توسط آزمون two-way ANOVA و آزمون تکمیلی Tukey HSD آنالیز شدند(05/0= α).
آنالیز Two-way ANOVA نشان داد که اثر فاکتور اصلی زمان نگهداری در آب از نظر آماری معنی دار بود(001/0 P <) ولی اثر لیزر تفاوت معنی داری را نشان نداد(05/0 P >). اثر متقابل زمان نگهداری در آب و لیزر، تفاوت معنی داری را نشان داد(001/0= P). آزمون تکمیلی Tukey HSD نشان داد که بین گروه های نگهداری شده در آب تفاوت آماری معنی داری وجود دارد.
استحکام باند ریز کششی ادهزیو به سطوح مینایی لیزر شده و بدون لیزر، تفاوت آماری معنی داری نداشتند. با این حال اثر مدت زمان نگهداری در آب، معنی دار بود. بدین ترتیب با افزایش زمان نگهداری، استحکام باند کاهش می یابد.