سازگاری زناشویی و ابعاد آن در چرخه زندگی خانواده زنان شاغل

یکی از مهمترین مسائل روابط زناشویی، سازگاری زوجین در طول چرخه زندگی خانواده است، بر همین اساس هدف پژوهش حاضر بررسی سازگاری زناشویی و ابعاد آن در طول چرخه زندگی خانواده زنان شاغل می باشد.
پژوهش حاضر از نوع علی- مقایسه ای و نمونه آماری متشکل از 211 زن شاغل در دو دانشگاه شهید بهشتی و صنعتی شریف بود که با روش نمونه گیری دردسترس انتخاب شدند. ابزار مورد استفاده برای گردآوری اطلاعات، پرسشنامه سازگاری زناشویی اسپانیر (1976) بود. برای تحلیل داده ها از روش تحلیل واریانس یک طرفه و آزمون تعقیبی شفه استفاده شد.
نتایج پژوهش نشان داد که بین سازگاری زناشویی و ابعاد آن در چهار چرخه زندگی زنان شاغل تفاوت معنی داری وجود دارد، بدین صورت که در چرخه زندگی خانواده بدون فرزند، چرخه زندگی خانواده میانه زندگی، چرخه زندگی خانواده فرزند خردسال و چرخه زندگی خانواده فرزند نوجوان از بیشترین میزان سازگاری زناشویی تا کمترین آن است.
بر اساس یافته های پژوهش وجود نقش های چندگانه زنان شاغل بر عملکرد زناشویی و سازگاری آنها تاثیرگذار است.