تعیین عوامل موثر بر اضافه بار آهن قلب و کبد در بیماران تالاسمی ماژور با بهره از معادلات برآوردگر تعمیم یافته

تشخیص به موقع اضافه بار آهن در اعضای مختلفی چون قلب و کبد می تواند کیفیت زندگی بیماران تالاسمی وابسته به تزریق خون را تا حد زیادی بهبود بخشد. این مطالعه با هدف بررسی رابطه میان *2MRI T (relaxation tim *2T Magnetic resonance imaging) قلب، کبد و سطح فریتین و نیز سنجش عوامل موثر بر اضافه بار آهن با استفاده از روش معادلات برآوردگر تعمیم یافته انجام گردید.

در این مطالعه تعداد 53 نفر از بیماران تالاسمی ماژور بیمارستان دکتر محمد کرمانشاهی در سال های 92-1391 مورد بررسی قرار گرفتند. به منظور بررسی رابطه میان *2MRI T قلب، کبد و سطح فریتین علاوه بر مدل خطی، مدل های درجه دو، نمایی و لگاریتمی نیز به داده ها برازش داده شد. همچنین به منظور شناسایی عوامل موثر بر اضافه بار آهن از روش معادلات برآوردگر تعمیم یافته استفاده گردید.

مدل نمایی، مدل مناسب تری برای بیان رابطه میان *2MRI T قلب و سطح فریتین (170/0 = 2R) و مدل درجه دو نیز مدل بهتری برای بیان رابطه میان *2MRI T کبد و سطح فریتین (277/0 = 2R) می باشد. برازش مدل روش معادلات برآوردگر تعمیم یافته نشان داد، سطح فریتین (001/0 > P)، وضعیت اسپلنکتومی (001/0 > P)، داروی دسفرال (001/0 > P) و همچنین داروی اوسورال (001/0 > P) رابطه معنی داری را با اضافه بار آهن بدن دارند.

استفاده از مدل های معادلات برآوردگر تعمیم یافته در مطالعات طولی و مطالعاتی که ماهیت همبستگی میان متغیرهای پاسخ در آن وجود دارد، ضمن نیاز به حجم نمونه کمتر، قابلیت اعتماد بیشتری نیز به دنبال خواهد داشت.