ترکیب فاصله تاکسونومیکی خاک ها و درخت تصمیم برای پیش بینی مکانی کلاس های خاک در اردکان

نقشه برداری رقومی با مطالعه پروفیل های خاک و طبقه بندی کردن آن ها شروع می شود. مسئله اصلی در این روش ارتباط دادن کلاس های خاک با تعدادی متغیرهای کمکی است. روش های کنونی نقشه برداری، کلاس های خاک را تنها به عنوان هایی مستقل در نظر گرفته و در نهایت سعی در حداقل کردن خطای طبقه بندی دارند. این در حالی است که خاک در سطوح تاکسونومیکی دارای روابطی است. با استفاده از درخت تصمیم می توانیم الگوریتمی را تعریف کنیم که فواصل تاکسونومیکی را به جای خطای طبقه بندی حداقل کند. این پژوهش، برای پیش بینی مکانی کلاس خاک در منطقه ای به وسعت 720 کیلومتر مربع در اردکان از درخت تصمیم استفاده شد. نخست، بر اساس روش مربع لاتین، مکان جغرافیایی 187 پروفیل خاک مشخص، تشریح، و نمونه برداری گردید و بر اساس سیستم آمریکایی طبقه بندی شد. متغیرهای محیطی یا نمایندگان عوامل خاک سازی که در این پژوهش استفاده شد شامل اجزاء سرزمین، داده های تصویر ETM+ ماهواره لندست و نقشه سطوح ژئومورفولوژی است. برای محاسبه فواصل تاکسونومیکی از آنالیز تشخیصی استفاده شد. نتایج نشان داد که استفاده از فواصل تاکسونومیکی منجر به دقت کلی مدل به میزان 70% شده است. همچنین، نتایج نشان داد که برای پیش بینی کلاس خاک متغیرهای شاخص خیسی، سطوح ژئومورفولوژی و شاخص صافی قسمت میانی دره با درجه تفکیک بالا با اهمیت ترین هستند. در کل نتایج نشان داد که مدل های درختی به همراه فواصل تاکسونومیکی دارای دقت قابل قبولی است. بنابراین پیشنهاد می شود در مطالعات آینده جهت تهیه نقشه رقومی خاک از مدل های درختی به همراه فواصل تاکسونومیک استفاده شود.