تاثیر هرس گل آذین و میوه بر عملکرد و برخی شاخص های کیفی میوه دو رقم گوجه فرنگی

گوجه فرنگی (Lycopersicon esculentum Mill.) گوجه فرنگی (Lycopersicon esculentum Mill.) از نظر اقتصادی یکی از مهمترین سبزی ها در جهان است و کشت و پرورش ارقام گلخانه ای آن در سال های اخیر گسترش قابل توجهی داشته است. در این پژوهش، تاثیر دو نوع هرس بر عملکرد و برخی صفات کیفی دو رقم گوجه فرنگی (نیوتن و اورگون) مورد بررسی قرار گرفت. در آزمایش اول (هرس گل آذین)، تیمار ها عبارت بودند از نگهداری 4، 6 و 8 گل آذین در هر بوته و در آزمایش دوم (هرس میوه)، تیمار ها عبارت بودند از نگهداری 4، 6 و 8 میوه در هر گل آذین. در هر آزمایش، یک تیمار بدون هرس به عنوان شاهد در نظر گرفته شد. نتایج نشان داد که گرچه هرس گل آذین سبب بزرگ تر شدن حجم، طول و متوسط وزن میوه ها شد، اما کاهش عملکرد میوه را به همراه داشت. البته تیمار نگهداری هشت گل آذین، از نظر عملکرد میوه، اختلاف معنی داری با تیمار شاهد نداشت. هرس گل آذین باعث بیشتر شدن مقدار pH، کلروفیل b و کلروفیل کل شد. هرس میوه نیز با وجود تاثیر مثبت بر حجم میوه در تیمار نگهداری چهار میوه در گل آذین، باعث کاهش عملکرد کل شد. البته تیمار نگهداری هشت میوه نیز از نظر عملکرد کل اختلاف معنی داری با تیمار شاهد نداشت. هرس میوه باعث افزایش غلظت کلروفیل a و کلروفیل کل در تیمار نگهداری چهار میوه در گل آذین گردید. با توجه به نتایج به دست آمده، هرس میوه و گل آذین تاثیر معنی داری بر عملکرد و صفات کیفی میوه گوجه فرنگی نداشته و با توجه به هزینه هایی که دارد توصیه نمی گردد.