مشکلات روش های موجود و ارائه دو روش جدید کشت هیدروپونیک گیاه آرابیدوپسیس تالیانا

گیاه آرابیدوپسیس تالیانا (Arabidopsis thaliana) به دلیل دارا بودن خصوصیات بسیار مناسب، مدل خوبی برای مطالعات زیست شناسی مولکولی و ژنتیک در گیاهان عالی می باشد. ولی به دلیل قامت کوچک، داشتن ریشه های ظریف و زیست توده کم در بلوغ، کشت هیدروپونیک آن برای مطالعات بیوشیمیایی و فیزیولوژیک یک مسئله چالش انگیز است. برای برطرف نمودن این مشکل، سیستم های کشت هیدروپونیک مختلفی پیشنهاد شده است که هر یک دارای معایب و مزایای خاص خود می باشند. به منظور حل مشکلات مربوط به کشت هیدروپونیک این گیاه، دو روش ساده و کم هزینه برای کشت هیدروپونیک آن معرفی و مورد ارزیابی قرار گرفت. در روش اول، بذرها در داخل پتری دیش های محتوی محیط غذایی MS جامد کشت شده و سپس گیاهچه های به دست آمده در گلدان های پلاستیکی محتوی محلول غذایی با غلظت یک دوم هوگلند تعدیل شده و جیبیت (Gibeaut) نشا شدند. در روش دوم، کاشت بذرها در محیط هیدروپونیک مستقیما روی یک قطره آگار کوچک گذارده شده روی منافذ درب گلدان های کشت، انجام گردید. سپس صفات مختلف رشد مانند طول ریشه، وزن تر و خشک اندام هوایی و ریشه و نسبت وزنی اندام هوایی به ریشه در گیاهان کشت شده در محیط های مختلف هیدروپونیک و روش کشت متداول در مخلوط خاک و خزه مقایسه شد. نتایج نشان داد که بیشترین رشد در گیاهان کشت شده با روش نشای گیاهچه های به دست آمده از محیط جامد MS در محلول یک دوم هوگلند تعدیل شده به دست می آید و این روش برای کاشت گیاه آرابیدوپسیس توصیه می شود.