ارتباط جهت گیری مذهبی و امیدواری با اضطراب سلامت در زنان پرستار بیمارستان امام خمینی (ره) تهران

نیاز انسان به دین قدمتی به عمر تاریخ دارد؛ زیرا بشر همواره به حامی مقتدر نیاز داشته است. یکی از نکاتی که رابطه بین نگرش های مذهبی و سلامت روانی را تبیین می کند، احساس امیدواری است. مطالعات نشان می دهند که مذهب می تواند در ایجاد احساس امید، آرامش هیجانی، کاهش اضطراب و کمک به حل مشکل موثر باشد. پژوهش حاضر با هدف بررسی ارتباط جهت گیری مذهبی و امیدواری با اضطراب سلامت در پرستاران شاغل در بیمارستان امام خمینی (ره) تهران انجام گرفت.
پژوهش حاضر یک پژوهش توصیفی از نوع مقطعی می باشد. جامعه آماری پژوهش شامل کلیه زنان پرستار که در مهرماه 1390 در بیمارستان امام خمینی (ره) تهران شاغل بوده اند. با روش نمونه گیری در دسترس یگ گروه70 نفری از پرستاران انتخاب شدند. ابزار مورد استفاده در این پژوهش پرسشنامه های امیدواری اسنایدر و جهت گیری مذهبی بهرامی احسان و اضطراب سلامت سالکوسکیس بوده است. داده ها با استفاده از آزمون آماری همبستگی پیرسون تحلیل شد.
نتایج به دست آمده از تجزیه و تحلیل آماری نشان می دهد که بین جهت گیری مذهبی و امیدواری رابطه معناداری وجود دارد (01/0p<). اما بین جهت گیری مذهبی و اضطراب سلامت رابطه وجود ندارد (05/0p>). همچنین بین امیدواری و اضطراب سلامت رابطه معکوس وجود دارد (05/0p>).
نتایج به دست آمده در این پژوهش نشان می دهد که با تقویت ابعاد مذهبی و تاکید بر حفظ سلامت روانی در پرستاران می توان امیدواری را در آنان تقویت کرد. اگر آنان درک مثبتی از مولفه های شناختی و گرایش های مذهبی داشته باشند تعهدات بالایی نسبت به انجام وظایف خود خواهند داشت.