بررسی اپیدمیولوژیک بیماری تب مالت در استان کرمانشاه در سال 1390

بروسلوز یا تب مالت بیماری زئونوز مزمن و عفونی است که در بسیاری از کشورهای در حال توسعه از جمله ایران دیده می شود. این مطالعه برخی از شاخص های اپیدمیولوژیک بیماری را در استان کرمانشاه در سال 1390 مورد بررسی قرار می دهد.

در این مطالعه توصیفی، کلیه بیماران مبتلا به بروسلوز که طی سال 1390 به مرکز بهداشت استان گزارش شده بودند مورد مطالعه قرار گرفتند. اطلاعات فردی و برخی شاخص های اپیدمیولوژیک بیماری در پرسشنامه ثبت گردید. کلیه اطلاعات جمع آوری شده با استفاده از نرم افزار SPSS 19 مورد بررسی قرار گرفت.

در سال 1390 حداقل 777 مورد بیماری به مرکز بهداشت استان گزارش شده است. حداقل بروز بیماری در استان کرمانشاه 9/39 مورد در هر صدهزار نفر بود. دالاهو (2/215 مورد در 100 هزارنفر) بیشترین و جوانرود (6/12 مورد در 100 هزار نفر) کم ترین میزان بروز بیماری را داشت. 4/47 درصد بیماران مونث بودند و حدود نیمی از موارد بیماری در سنین زیر 30 سال دیده شد. اکثر بیماران (9/81%) استفاده از شیر نجوشیده را عامل ابتلای به بیماری بیان نمودند. همچنین 6/87% از بیماران روستایی بودند و اوج بیماری در فصول بهار و تابستان دیده شد.

علی رغم کاهش قابل توجه، بروز بیماری در برخی مناطق روستایی شهرستان هایی مانند دالاهو و سرپل ذهاب بالاست.