بررسی بعضی از خصوصیات آنزیمی اسید فسفاتاز در مراحل لگاریتمی و ایستای پروماستیگوت های لیشمانیا ماژور

لیشمانیا انگل درون سلولی اجباری بوده که طیف وسیعی از بیماری ها را ایجاد کرده و توسط پشه خاکی آلوده منتقل می گردد. این انگل در بدن پشه خاکی به فرم پروماستیگوت می باشد. رشد پروماستیگوت ها دارای دو مرحله لگاریتمیک غیر عفونت زا و ایستای عفونت زا است.
با توجه به تجمع اسید فسفاتاز در مرحله ایستا و نقش آن در شدت بیماری زایی انگل در این مطالعه خصوصیات آنزیمی و میزان فعالیت اسید فسفاتاز، Vmax و Km آن در دو مرحله لگاریتمی و ایستا با یکدیگر مقایسه گردید.
این مطالعه یک مطالعه مقطعی بوده و برای رسیدن به اهداف از پیش تعیین شده انگل Leishmania major(MRHO/IR/75/ER) از موش های Balb/c از قبل آلوده شده به محیط کشت منتقل و به شکل پروماستگوت رشد داده شد سپس با رسم منحنی رشد و بر اساس آن، پروماستیگوت های مراحل لگاریتمیک و ایستا از یکدیگر جدا شدند. نمونه های جمع آوری شده از هر مرحله از رشد پس از انجماد، همراه با بافر سدیم استات و Triton-X-100 هموژنیزه شده و پس از سانتریفیوژ، اسید فسفاتاز مایع رویی به روش کالریمتری اندازه گیری شد. یافته های پژوهش: انگل های مرحله لگاریتمیک در روز چهارم و انگل های مرحله متاسیکلیک یا ایستا در روز هفتم رشد جمع آوری شدند. میزان فعالیت اسید فسفاتاز در پروماستیگوت های لگاریتمیک 03/0 ±9/0 و پروماستیگوت های ایستا 01/0 ± 18/1 میکرومول به ازاء هر میلیگرم پروتئین در دقیقه اندازه گیری شد. همچنین Vmax آنزیم اسید فسفاتاز در مرحله لگاریتمی 57/0± 76/75 و در مرحله ایستا 96/0± 04/98 μM/min/mgprotein و Km آن در مرحله لگاریتمی μM 08/4± 93/142 و در مرحله ایستا μM 14/1± 39/106 تعیین گردید(P<0.05). میزان فعالیت اسید فسفاتاز در پروماستیگوت های مرحله ایستا %23 نسبت به پروماستیگوت های لگاریتمی افزایش نشان داد. همچنین Vmax مرحله ایستا نسبت به لگاریتمی %23 افزایش وKm آن %28 کاهش نشان داد. تغییرات در خصوصیات آنزیم اسید فسفاتاز طی مرحله رشد پروماستیگوت ها احتمالا موجب مهیا شدن یکی از عوامل ضروری جهت مورد تهاجم قرار دادن ماکروفاژها توسط انگل است و این تغییرات از عوامل موثر در عفونی شدن پروماستیگوت ها می باشد.