بررسی دستگاه تولید سم و روند شکل گیری گرانول های کونوتوکسین دار در نرم تن Conus coronatus از خلیج فارس

کاربرد کونوتوکسین ها به عنوان نوروکسین و سیتوتوکسین در علم پزشکی امروزی کاملا مشهود است. این توکسین ها توسط دستگاه تولید سم حلزون های دریایی تولید شده و به شکارشان تزریق می گردند. برای به دست آوردن و شناخت این توکسین ها شناخت ساختار اندام تولید کننده و روند ساخت آن ها در این اندام لازم است.
تعداد شش نمونه Conus coronatus در زمستان 1391 در سواحل بین جزر و مدی جزیره قشم جمع آوری شدند. دستگاه تولید سم پس از جداسازی به مدت 24 ساعت در محلول بوئن فیکس شده و سپس به اتانول 70 درصد انتقال داده شد. پس از آبگیری و پارافینه کردن و قالب گیری، توسط میکروتوم برش زده شد و پس از تهیه لام و رنگ آمیزی با استفاده از روش بافت شناسی مورد بررسی قرار گرفت.
بررسی مقاطع تهیه شده نشان داد که حباب سم دارای ساختار عضلانی می باشد و در وسط، مجرایی دارد که موادی در حال خروج از سلول های پوششی آن دیده می شود. مجرای سم شامل لایه ی خارجی از بافت هم بند همراه با عضله، لایه ی داخلی از یک لایه سلول اپیتلیالی استوانه ای با هسته ی قاعده ای و بخش داخلی لومن که با گرانول ها پر شده اند. پس از بررسی تصاویر مشاهده شد که گرانول ها در قسمت منتهی به حلق دارای تعداد بیشتر اما سایز کوچک تری هستند. هسته های جدا شده و رها شده به لومن در هر سه بخش مجرای سم مشاهده شد. در برش های کیسه ی رادولا، تعداد زیادی رادولا مشاهده شد.
حباب سم نقش ترشحی ضعیفی دارد و مجرای سم، در قسمت منتهی به حباب سم، دارای گرانول های درشت تر و بالغ تر است و ترشح هولوکرین در سراسر مجرای سم انجام می شود. مناسب ترین بخش برای استخراج کونوتوکسین ها قسمت منتهی به حباب سم تشخیص داده شد.